Δεν θυμάμαι όμως σε αυτήν την χώρα να ενδιαφέρεται κάποιος, από όλους αυτούς τους Πολιτικούς και Δημοσιογράφους να έχει ενδιαφερθεί αληθινά για τον πλησίον του... Τους ενδιαφέρει όπως λες μόνο να παραμείνουμε υγιείς και να μην ανέβουν τα κρούσματα αλλά για όλα τα άλλα και ειδικά για την ψυχική μας υγεία , την κοινωνικοποίηση , την οικονομική μας κατάσταση που έχει πληγεί κ.α ουδείς αναφερεται και ειναι πραγματικά εκνευριστικό ... Ακόμα κι όταν είσαι υποχρεωμένος να διαμένεις με ένα πρόσωπο που πάσχει ή είναι π.χ τοξικομανης και σε υποχρεώνουν να μην βρίσκεσαι εκτος της οικίας σου τις ώρες τις απαγόρευσης της κυκλοφορίας. Κάτι τηλέφωνα δίνουν μόνο για ψυχική στήριξη και μέχρι εκεί... Ας μην ξεχνάνε ότι ψυχή και σώμα είναι αλληλένδετα. Αν κάποιος περνάει δύσκολα , αμέσως οι άμυνες του οργανισμού του μειώνονται... Τι μπορούμε να κάνουμε όμως ??? Όσο δύσκολο κι αν ακούγεται πρέπει να δράσουμε και να σκεφτόμαστε με αισιοδοξία, να κάνουμε πράγματα που μας ευχαριστούν και να έχουμε ανθρώπους δίπλα μας αγαπημένους ώστε να μην αποκαρδιωνόμαστε... Να το πολεμίσουμε όσο κρατήσει αφού έχουμε " Πόλεμο " και ο εχθρός είναι αόρατος... Να είμαστε ενωμένοι στα δύσκολα για να " Νικήσουμε "