Σε καταλαβαίνω διότι τη μοναξιά τη βιώνω χρόνια σε όλα τα επίπεδα. Ναι, όσα χόμπι και να έχεις ακόμα και εργασία, η έλλειψη επικοινωνίας, η έλλειψη σχέσης, η αίσθηση ότι κάπου και εσύ ανήκεις και μοιράζεσαι συναισθήματα, καταντά κουραστική στη ψυχή. Η κατάσταση δυσχεραίνει όταν δεν έχεις ούτε κύκλο και καταλήγεις στη μονοτονία. Πιστεύω ότι και τα δύο φύλα έχουν το ίδιο πρόβλημα και παίζει ρόλο ο χαρακτήρας αν είναι κανείς ντροπαλός, κλειστός, εσωστρεφής καθώς και οι συγκυρίες που δεν ευνοούν. Το ότι μερικοί δηλώνουν ότι για εμάς τις γυναίκες είναι όλα εύκολα ή τουλάχιστον είμαστε προνομιούχες, κάνουν μέγα λάθος. Όσο εμφανίσιμος και αν είσαι και με καλό χαρακτήρα, δεν σημαίνει πως ευνοείσαι κιόλας. Οι πόρτες μπορεί να είναι γενικά κλειστές. Θλίψη προσωπικά αισθάνομαι διότι με απασχολούν ένα σωρό προβλήματα που έχω, αλλά απελπισία δεν νιώθω. Έχει ο Θεός! Υπομονή!