Άκου, μην πτοείσαι. Αλίμονο αν η προτεραιότητα στη ζωή ενός ανθρώπου και η "κατάλληλη αξιοποίηση χρόνου" όπως είδα σε άλλο σχόλιο, σημαίνει αυτομάτως να πηδιέται κάποιος από τα 16,18,20 κτλ. Να είσαι περήφανη για όσα κυνηγάς, δε θα απολογηθείς σε κανέναν. Και όταν προκύπτουν τέτοιες κουβέντες να είσαι ειλικρινής αλλά όχι άτολμη. Αν ο τύπος σου άρεσε, μπορούσες απλά να μιλήσεις για την απειρία σου αλλά να του δείξεις ότι σε ενδιαφέρει κάτι μαζί του. Δε χρειάζεται να αναλύσεις το ιστορικό σου, γιατί και πώς δεν έτυχε. Να επικεντρώνεσαι στο πώς νιώθεις εκείνη τη στιγμή και στο τι θέλεις να πετύχεις. Θα πρέπει να διαχειρίζεσαι λίγο πιο διπλωματικά αυτές τις καταστάσεις και όχι να μένεις μουγκή. Εσύ θα κρίνεις πότε θα προχωρήσεις και μη νιώθεις καμιά ντροπή.