Όλη αυτή η ζέση να κάνεις προβολή την προσωπική σου περίπτωση πάνω σε μια ξένη κι άσχετη ιστορία, όπου ούτε κορμάρες, ούτε γονιμότητες, ούτε τίποτα τέτοιο δεν ειπώθηκε, είναι λιγουλάκι θλιβερή.
Κατανοώ όμως. Προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου, με κριτήριο το (μοναδικό;) επίτευγμά σου, ήτοι το "χτίσιμο κορμάρας", ότι δεν έχεις χαραμίσει την μισή ζωή σου (με βάση το μέσο προσδόκιμο) κι ότι έχεις ακόμη χρόνο...
Λυπάμαι, αλλά αν δεν βλέπεις την πραγματικότητα θα χάσεις και το υπόλοιπο μισό με τις αυταπάτες. Και θα είναι κρίμα επειδή θα είναι μόνον από το στραβό σου το κεφάλι. Αφού από κορμάρα είσαι κονομημένος.