Υπάρχει αλλά ίσως βαρεθείς να μελετήσεις.

Τέλος πάντων, για νιοστή φορά, ας βάλω λίγο Καντ, για τους μελετηρούς. Το σέξυ είναι αυτό που τραμπαλίζει σοφά ανάμεσα στο ωραίο και το υψηλό. Η απόσταση επίσης μοχλεύει τον έρωτα επειδή παίζει με το δέος και την άνεση.
Αλλά ας ακούσουμε τι λέει.

"Ο Καντ εντόπισε τις ακόλουθες διαφορές του ωραίου από το υψηλό. Οι βασικές διαφορές τους είναι οι ακόλουθες:

α. Το ωραίο είναι συνυφασμένο με την έννοια του σχήματος, της μορφής. Έχει κάποιο σχήμα, γι? αυτό και προκαλεί την αίσθηση ότι έχει κάποια όρια, ότι περιορίζεται στο χώρο. Αντίθετα ένα αντικείμενο που χαρακτηρίζεται από την έννοια του υψηλού δίνει την εντύπωση του απεριόριστου, που δεν περιορίζεται σε σημείο, γι? αυτό και δεν έχει σχήμα.
β. Όποτε ερχόμαστε αντιμέτωποι με αντικείμενα που υπάγονται στην έννοια του υψηλού, μάς προκαλούνται έντονα αισθήματα που φθάνουν τα όρια του δέους και φόβου. Απεναντίας το ωραίο ασκεί στο μυαλό ανακούφιση και μας κάνει να αισθανόμαστε άνετα απέναντί του: «Το υπέροχο (=υψηλό) ταράζει, το ωραίο γοητεύει. Το πρόσωπο αυτού που διαπερνιέται από το αίσθημα του υπέροχου αποπνέει την αυστηρότητα και συχνά, την έκπληξη, το ζωηρό αίσθημα του ωραίου αναγγέλλεται από το φωτεινό βλέμμα, το χαμόγελο και συχνά από τη θορυβώδη ευθυμία» (Im. Kant, Παρατηρήσεις πάνω στο αίσθημα του ωραίου και του υπέροχου).
γ. Το ωραίο δίνει την εντύπωση ότι βρίσκεται υπό τον έλεγχό μας, ενώ το υψηλό εξαιτίας του μεγέθους του, φαίνεται ότι δεν μπορεί να περιοριστεί στη φαντασία μας και να δαμαστεί από τις δυνάμεις του μυαλού μας.
δ. Το ωραίο, καθώς υπακούει σε κανόνες δεοντολογίας, υπάγεται στην κανονικότητα της φύσης. Το υψηλό ξεφεύγει από κάθε περιοριστικό όρο και δημιουργεί την αίσθηση ότι δεν υπάγεται στην κανονικότητα της φύσης."

Όπως όλοι καταλάβατε, το υψηλό μπορεί να προκληθεί με εξω-εμφανισιακούς τρόπους. Ξέρεις τι γκομενάκια τσάκιζε πχ. ο Σάρτρ;