Δεν είσαι μόνος- η. Αυτή την σκληρή πραγματικότητα που περιγράφεις την βιώνουμε τόση πολλοί. Το ζητούμενο δεν είναι να μετανιώσει κάποιος, αλλά να συνειδητοποιήσει εάν ωφεληθηκε από ο,τι έζησε..... Το να μην κάνεις εκπτώσεις σε συναισθήματα αρνητικά η θετικά είναι μέρος της προσωπικότητας σου. Γιατί κάποιος να αρνηθεί την φύση του για χάρη μιας "ψευδεπιγραφης συντροφικοτητας". Όταν κάποιος επιθυμεί πραγματικά να σε συντροφεύει, δέχεται και αυτό που είσαι. Ας μην απασχολούμε τους πολλούς, φτάνει να υπάρχει έστω και ένας που θα μας ακούσει μέσα στην κρίση ειλικρίνειας μας. Υπάρχει?