Ναι αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι χρειάζεται να αφήσεις στα βιώματα σου να σε επηρεάζουν και στην ενήλικη ζωή σου. Όσο βιώνεις τον εαυτό σου ως μέτρια, τότε θα περιμένεις μέτρια πράγματα από τους άλλους. Δεν είπα να σε βιώνεις ως τέλεια, αλλά ως επαρκώς καλή. Τότε, μόνο επαρκώς καλά πράγματα θα περιμένεις από τους άλλους, όπως επίσης θα ζητάς αμοιβαιότητα από τις σχέσεις σου. Γιατί, όπως λες, δίνεις πάντα στους άλλους και οι άλλοι αδιαφορούν. Όταν δίνεις πάντα στους άλλους, παράλληλα, χωρίς να το συνειδητοποιείς, αδιαφορείς για εσένα. Και άρα δινεις το μήνυμα και στους άλλους να αδιαφορούν για εσένα. Όταν δίνεις πρωτίστως στον εαυτό σου, τότε θα απομακρύνεις ολους όσους αδιαφορούν για εσένα και θα επιλέγεις ανθρώπους που σε υπολογίζουν. Η σχέση που εχεις εσύ με εσένα θα καθορίσει το πως θα σου συμπεριφερθούν οι άλλοι (όχι το πως τους φέρεσαι). Άρα όταν βάζεις προτεραιότητα τους άλλους, αδιαφορώντας για τις δικες σου ανάγκες, τότε και οι ίδιοι θα αδιαφορήσουν για εσένα. Θα σε ενθάρρυνα να ψάξεις για δωρεάν ψυχολογική υποστήριξη από την στιγμή που δυσκολεύεσαι οικονομικά για να διαχειριστείς όλα όσα σε βαραίνουν. Μην το βάζεις κάτω. Αυτό που κανεις στους γύρω σου καντο στον εαυτό σου: Δώσε τα πάντα ΣΕ ΕΣΕΝΑ