Νομίζω ότι κατά βάθος απλώς σου λείπει η ανεμελιά που συνδεόταν με τους παιδικούς σου φίλους. Η μεγάλη σας διαφορά, όπως λες, είναι ότι εσύ ωρίμασες, ενώ αυτοί απλά μεγάλωσαν παραμένοντας γυμνασιόπαιδα στο μυαλό (τσιγαράκι, αλητεία και ζαμανφού). Άλλο πράγμα η νεανικότητα και άλλο το κοπροσκύλιασμα. Κι εσύ αν δεν είχες τότε τις καινούριες σου γνωριμίες στο γυμνάσιο να σε αποσπάσουν από την παρέα αυτών των τριών, τότε θα γινόταν κάτι άλλο που θα σας χώριζε, επειδή οι χαρακτήρες σας άρχισαν να διαφοροποιούνται ούτως ή άλλως. Ακόμα κι αν τότε "παρασύρθηκαν" τότε όπως λες, μετά πέρασαν τα χρόνια και ευκαιρίες για να αλλάξουν τη ζωή τους είχαν σίγουρα, αλλά επέλεξαν να παραμείνουν στον εύκολο δρόμο. ΟΚ, επιλογή τους κι αυτή, δεν τους κατηγορεί κανείς, μα δεν ήταν στο χέρι σου να κρατήσετε την παρέα σας ό,τι κι αν έκανες ή δεν έκανες.
Κάποιοι άνθρωποι είναι ωραίο να μένουν στο παρελθόν, χωρίς να σημαίνει ότι τους κρατάς κακία τώρα. Για εκείνα τα δεδομένα, για εκείνη την ηλικία και τη ζωή που είχατε τότε, ναι, ήταν οι φίλοι σου και περάσατε πολύ καλά μαζί. Τα όνειρα μπορεί απλώς να υποδηλώνουν τη νοσταλγία σου για μια πιο ανέμελη ζωή που αντιπροσωπεύουν για σένα οι πρώην φίλοι αυτοί.