Το διάβασα ολόκληρο πιστεύοντας ότι θα έχει σε κάποιο σημείο μια ροή σαν κείμενο και παρ' όλα αυτά συμφωνώ απόλυτα με την Πενθεσίλεια. Την κυκλοθυμία ίσος σε κάποιο βαθμό να στην προκαλεί το ότι για κάποιον λόγο υπεραναλύεις σε μεγάλο βαθμό ότι έχεις αισθανθεί, πράγμα που φαίνεται από το κείμενο σου το οποίο είναι τεράστιο και λέει πράγματα που στην ουσία θα μπορούσαν να υποθούν σε μια παράγραφο. Επαναλαμβανεις τα ίδια και τα ίδια με άλλες λέξεις. Ναι, να αγκαλιάζεις τα προβλήματα σου αλλά σε κάποιον φυσιολογικό βαθμό. Να μην ξεπερνάς τα όρια. Όπως και η προσκόλληση του να συζητάς ακόμα και τώρα που τα έχεις βάλει σε κάποια σειρά για μια αποτυχημένη σχέση που είχες πριν 9 χρόνια που όλοι είχαμε από μια παρόμοια σε αυτή την ηλικία. Άσε τα πράγματα να κυλήσουν χωρίς υπερβολές.