Αν δεν υπάρχει βιοποριστικό πρόβλημα, τότε προτείνω να αφοσιωθείς στις σπουδές σου και γιατί όχι, να δηλώνεις συμμετοχή και παρόν σε ό,τι πρόγραμμα/εκδήλωση/δραστηριότητα σε ενδιαφέρει και δεν έχει κόστος. Ο αδερφός σου, αν δεν σε συντηρεί, δεν έχει λόγο στο τι κάνεις και τι όχι, οπότε μπορείς απλά να τον αγνοείς.

Επειδή κι εγώ ξεκίνησα με τη λογική να βρω δουλειά έστω σαν ημιαπασχόληση με το που τελείωσα το λύκειο, το μόνο που κατάφερα, πέρα από το να πάω σε πολλές συνεντεύξεις και να βρίσκω δουλειές εδώ κι εκεί για μικρό χρονικό διάστημα. Ενώ ως ένα βαθμό συνέβαλε στην παράταση των σπουδών μου το αίσθημα αποτυχίας οτι δεν έβρισκα μια μόνιμη δουλειά.