Να, έτσι ακριβώς θα λέω κι εγώ από τον Οκτώβρη που θα διαβάζω για δεύτερο πτυχίο :( Καλά, εμένα μου έχει στρίψει από την πολλή μελέτη από τα 22, γιατί δεν είναι μόνο πώς θα το βγάλεις το δεύτερο πτυχίο, αλλά και πώς θα μπεις στη σχολή για να τη βγάλεις. Νομίζω ότι θέλω να κάνω δέηση να ξεχάσω την κοινωνιολογία που έμαθα. Ένα δράμα γενικότερα.
Πάντως αυτό σκεφτόμουν κι εγώ πριν από πέντε λεπτά, χωρίς να σκέφτομαι παιδιά και κούνιες βέβαια. Αναλογιζόμουν όμως πως έχω κουραστεί πολύ και ψυχικά με το άγχος για τις εξετάσεις, την πίεση σε σημείο που δεν είμαι νορμάλ πια. Καιρός τι πιστεύω όμως; Ότι κανείς δεν πρέπει να είναι μονομερής, πρέπει να είναι μέσα σε όλα. Αν παρατήσεις το διάβασμα δε σημαίνει ότι θα κάνεις αμέσως παιδιά κτλ κτλ. Στη ζωή βάζουμε προτεραιότητες μεν, αλλά όλα τα υπόλοιπα δεν πρέπει να τα αφήνουμε τελείως. Υπάρχουν άλλωστε πολλοί που τα συνδυάζουν όλα μια χαρά. Θέλει οργάνωση και όχι τελειομανία. Καλή τύχη :)