Όσο καλοί και αν είναι κάποιοι άνθρωποι να θυμάσαι ότι γίνονται βαμπίρ για εσένα.Μπορει να καταλήξεις με κατάθλιψη. Κάποτε είχα μια φίλη η οποία είχε χωρίσει. Κάναμε πρακτική μαζί την ίδια περίοδο για κακή μου τύχη. Ενώ γενικότερα είχα αντοχές να ακούσω τα πρόβληματα του άλλου, επίσης η φίλη μου αυτή είχε πολλή πλάκα γενικά τα πηγαίναμε καλά. Κάθε μέρα με το χωρισμο είχε μούτρα, όταν φεύγαμε από την πρακτική πηγαίναμε σε ένα μαγαζί που ήταν κοντά και επί 5 με 6 ώρες κλαιγοταν. Αυτό επί ένα εξάμηνο. Κάπου προφανώς κούρασε και μου ρουφήξε την ενέργειά μου. Έπρεπε να της πω να το πάρει αλλιώς. Εγώ δε μίλαγα και κουβαλούσα το βάρος της έξτρα με τα δικά μου. Κάπου ώπα βρε παιδιά. Οι φίλοι είναι να σε ακούσουν αλλά μετά προσπαθήστε και εσείς να αλλάξετε θέμα.