"Οποιοσδήποτε έχει δικαίωμα να απορρίψει τον οποιονδήποτε για σεξ ή σχέση": Αυτό δε νομίζω ότι χωράει αμφιβολία.

"Τους λόγους που απορρίπτει μια χαρά τους νιώθει και τους γνωρίζει, άλλο αν δεν τους εξωτερικεύει. Μπορεί να διστάζει επειδή ξέρει ότι κατόπιν θα αρχίσει μια συζήτηση "μα γιατί" και "αν όμως", η οποία είναι και ανώφελη και ανούσια. Λες και αν το άλλο άτομο το ενοχλούν η μύτη σου πχ. ή οι θρησκευτικές σου πεποιθήσεις, εσύ θα πας να τα αλλάξεις για να μπορέσεις να καλουπωθείς στην απαίτηση ενός άλλου για το πώς θα είσαι": Είμαι της άποψης ότι είναι καλό να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, αν δε μας αρέσει κάποιο εξωτερικό χαρακτηριστικό σε έναν άνθρωπο, το εκφράζουμε (προφανώς δε χρησιμοποιούμε υβριστικούς χαρακτηρισμούς, αλλά πάντα υπάρχει ο τρόπος να εκφράσουμε με ειλικρίνεια τους λόγους της απόρριψης). Τουλάχιστον εγώ προσωπικά (και όχι μόνο εγώ) θέλω να ξέρω σε τι αφορά η απόρριψη. Το αν κάποιος διστάζει να εκφράσει τους λόγους απόρριψης, είναι δικό του θέμα και καλό θα ήταν να το δουλέψει με τον εαυτό του. Αν επίσης διστάζει, μπορεί να το πει ("συγγνώμη, αλλά διστάζω να προσδιορίσω τι με ενοχλεί"). Επιλέγω να λειτουργώ βάσει ειλικρίνειας (ακόμα και αν - άθελά μου - πληγώσω). ΔΕ λέμε ψέματα. ΔΕΝ εξαφανιζόμαστε. Επιπλέον, μπορεί όντως κάποιος να αλλάξει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις (ή οτιδήποτε άλλο) αν το θέλει/αν είναι ερωτευμένος με τον "άλλον" (γνωρίζω άτομο που άλλαξε θρησκεία, για να παντρευτεί την αγαπημένη του). Δεν ισχυρίζομαι ότι κάτι τέτοιο πρέπει να συμβαίνει, αλλά καθένας δυνητικά θα μπορούσε να λειτουργήσει διαφορετικά σε διαφορετικά σενάρια.