Ακριβώς! Έτσι είναι όπως τα λες pippi! Εξομολογουμενη η απόφαση αυτη είναι ξεκάθαρα δική σου και μόνο δική σου. Μην ξεχνάς πως είναι εξαιρετικά σημαντικό για την γυναίκα που γεννάει να πάρει μόνη της τέτοιου είδους αποφάσεις γιατί η ιδια και μόνο η ίδια γνωρίζει το τι θα της προκαλούσε περισσότερο στρες και τι θα την βοηθούσε να το μειώσει (απουσία ή παρουσία συζύγου). Από την στιγμή που εσύ δεν το θελεις, η παρουσία του θα σου δημιουργήσει στρες και η γέννα δεν θα «σας δέσει ως ζευγαρι» καθότι πρωτίστως «δεν θα δένει» με τα θέλω και τις ανάγκες σου που εχεις εκείνη τη στιγμή. Πες στον σύντροφο σου ότι αν θέλει να δεθείτε περισσότερο ως ζευγαρι ας ξεκινήσει με το να ακούει κ να ανταποκρίνεται σε αυτά χρειάζεσαι. Και το να μην θέλεις να είναι στην γέννα δεν είναι καπρίτσιο, αλλά ανάγκη να ελέγξεις το στρες σου σε μια κατάσταση που είναι σωματικά δυσφορικη! Με το καλό να υποδεχτείτε το παιδάκι σας!