Εσύ που λες ότι δεν το έκανε μόνη της. Είναι αυτό επιχείρημα για ένα τέτοιο ζήτημα; Προσωπικά δεν μπορώ να διναοηθώ να ήμουν άντρας και να ασκούσα πίεση στην γυναίκα μου να ανεχτεί την παρουσία μου χωρίς να το θέλει. Επειδή έχει το μωρό τους στην κοιλιά της δεν σημαίνει ότι είναι έρμαιο χωρίς δική της βούληση. Σε τέτοιες ευάλωτες στιγμές πρέπει να δείχνουμε ενσυναίσθηση αντί να μαλώνουμε αν "δικαιούται" να είναι παρών ο άντρας ανεξάρτητα αν το θέλει η γυναίκα ή όχι. Είναι απολύτως φασιστικό κατά την γμώμη μου να επιβάλλουμε σε οποιαδήποτε στιγμή την παρουσία μας, πόσο μάλλον σε με τέτοια περίπτωση. Δεν βλέπω από την στιγμή που γεννιέται ένα μωρό να σκοτώνονται οι άντρες λέγοντας "δεν το έκανες μόνη σου" απαιτώντας να αναλάβουν το δικό τους μερίδιο στο μεγάλωμα του παιδιού. Δεν αναφέρομαι φυσικά σε όλους. Για μένα είναι αδιανόητο από την στιγμή που η γυναίκα δεν επιθυμεί την παρουσία του να καθόμαστε να συζητάμε ποιό είναι το σωστό. Και δεν πρόκειται να "δυστυχήσει" κανένα παιδί επειδή δεν θα είναι εκεί ο μπαμπάς του όταν γεννηθεί, μη λέμε ότι νάναι. Το μωρό γεννιέται και το βάζουν πάνω στο σώμα της μητέρας δεν ψάχνουν να βρούνε τον πατέρα για να το ακουμπήσουν πάνω του. Μπορούμε νομίζω όλοι να φανταστούμε ότι δεν είναι ό,τι καλύτερο να γεννιέται ένα μωρό από μια "σφιγμένη" μητέρα επειδή καταπιέστηκε να γεννήσει υπό όρους που δεν επέλεξε η ίδια. Ούτε για την μητέρα, ούτε για το ίδιο το παιδί. Ειλικρινά απορώ που κάθομαι και τα γράφω τώρα αυτά-