Αγαπητή εξομολογούμενη, δυστυχώς είναι πολλά τα θεματάκια από μεριάς του, που δεν ξες από πού ν' αρχίσεις. Εφόσον δεν του έχεις δώσει λόγο να ζηλεύει (π.χ. δεν μιλάς συνεχώς για κάποιον συγκεκριμένο φίλο σου εκθειάζοντάς τον μπροστά στο αγόρι σου ούτε αφήνεις υπονοούμενα ότι θα μπορούσε να γίνει κάτι με κάποιον), τότε εκείνος οφείλει να σεβαστεί την ανάγκη σου για τις φιλίες σου. Δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να σε βάζει έμμεσα να επιλέξεις ανάμεσα στον ίδιον και στους φίλους σου ή να καθορίζει με ποιον θα βγεις (άκου εκεί "καλύτερα με τη μητέρα σου βγες" ή μη βγεις με τη φίλη σου επειδή αυτός δεν τη χωνεύει). Μου βγάζει κάτι το χειριστικό η συμπεριφορά του, ιδίως εφόσον επίτηδες σε κρατά ως αργά στις βιντεοκλήσεις για να μην καταφέρνεις να βγεις. Ναι, είναι δύσκολη η σχέση από απόσταση, αλλά αν αυτός δεν μπορεί να δεχτεί με τίποτα κάποια πράγματα, τότε ας μην προσπαθεί να σου επιβάλλει έλεγχο κι ας χωρίσετε να σ' αφήσει σε ησυχία. Αν του προτείνεις, άραγε, να του γνωρίσεις τους φίλους σου για να δει ότι δεν τρέχει τίποτα και να τον εντάξεις στους κύκλους σου, τι πιστεύεις θα σου πει; Το πιο πιθανό ο συγκεκριμένος να έχει αρνητική στάση και να πει και κάτι που να προσβάλει έμμεσα τους φίλους σου (στο στυλ, ας πούμε, "σιγά, τι έχουν να μου πουν εμένα οι εικοσιτετράχρονοι ανώριμοι πιτσιρικάδες"). Πολλή ανάλυση για έναν τέτοιον τυπά, ξέρω. Απλώς προσπαθώ να σου πω ότι αυτό που κάνει τώρα, η ζήλεια που προβάλλει και η προσπάθειά του να σε ελέγξει, είναι μόνο η αρχή. Και όλο αυτό, φαντάσου, από απόσταση! Από κοντά, αν βλεπόσταστε πιο τακτικά, θα είχες περισσότερα προβλήματα. Γι' αυτό και θα σου έλεγα να μη φας το χρόνο σου σε κάποιον που δεν αξίζει. Έχεις τις παρέες σου, τους καφέδες και τις βόλτες σου, τα ενδιαφέροντά σου, και δεν οφείλεις ν' απολογείσαι σε κανέναν γι' αυτό ούτε κι έχει κανείς το δικαίωμα να σε κάνει να νιώθεις ένοχη. Αν το κάνει, πάει να πει ότι δεν είναι για σένα. Αυτός ας βρει μία που να έχει μόνο κοριτσοπαρέες που αυτός εγκρίνει και, όσο οι δυο τους είναι σε απόσταση, εκείνη να κάθεται μόνη σπίτι με τα κεφτεδάκια και να τον πρήζει συνέχεια να τα λένε, γιατί άλλα ενδιαφέροντα χλωμό να έχει.
Αγαπητή εξομολογούμενη, δυστυχώς είναι πολλά τα θεματάκια από μεριάς του, που δεν ξες από πού ν' αρχίσεις. Εφόσον δεν του έχεις δώσει λόγο να ζηλεύει (π.χ. δεν μιλάς συνεχώς για κάποιον συγκεκριμένο φίλο σου εκθειάζοντάς τον μπροστά στο αγόρι σου ούτε αφήνεις υπονοούμενα ότι θα μπορούσε να γίνει κάτι με κάποιον), τότε εκείνος οφείλει να σεβαστεί την ανάγκη σου για τις φιλίες σου. Δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να σε βάζει έμμεσα να επιλέξεις ανάμεσα στον ίδιον και στους φίλους σου ή να καθορίζει με ποιον θα βγεις (άκου εκεί "καλύτερα με τη μητέρα σου βγες" ή μη βγεις με τη φίλη σου επειδή αυτός δεν τη χωνεύει). Μου βγάζει κάτι το χειριστικό η συμπεριφορά του, ιδίως εφόσον επίτηδες σε κρατά ως αργά στις βιντεοκλήσεις για να μην καταφέρνεις να βγεις. Ναι, είναι δύσκολη η σχέση από απόσταση, αλλά αν αυτός δεν μπορεί να δεχτεί με τίποτα κάποια πράγματα, τότε ας μην προσπαθεί να σου επιβάλλει έλεγχο κι ας χωρίσετε να σ' αφήσει σε ησυχία. Αν του προτείνεις, άραγε, να του γνωρίσεις τους φίλους σου για να δει ότι δεν τρέχει τίποτα και να τον εντάξεις στους κύκλους σου, τι πιστεύεις θα σου πει; Το πιο πιθανό ο συγκεκριμένος να έχει αρνητική στάση και να πει και κάτι που να προσβάλει έμμεσα τους φίλους σου (στο στυλ, ας πούμε, "σιγά, τι έχουν να μου πουν εμένα οι εικοσιτετράχρονοι ανώριμοι πιτσιρικάδες"). Πολλή ανάλυση για έναν τέτοιον τυπά, ξέρω. Απλώς προσπαθώ να σου πω ότι αυτό που κάνει τώρα, η ζήλεια που προβάλλει και η προσπάθειά του να σε ελέγξει, είναι μόνο η αρχή. Και όλο αυτό, φαντάσου, από απόσταση! Από κοντά, αν βλεπόσταστε πιο τακτικά, θα είχες περισσότερα προβλήματα. Γι' αυτό και θα σου έλεγα να μη φας το χρόνο σου σε κάποιον που δεν αξίζει. Έχεις τις παρέες σου, τους καφέδες και τις βόλτες σου, τα ενδιαφέροντά σου, και δεν οφείλεις ν' απολογείσαι σε κανέναν γι' αυτό ούτε κι έχει κανείς το δικαίωμα να σε κάνει να νιώθεις ένοχη. Αν το κάνει, πάει να πει ότι δεν είναι για σένα. Αυτός ας βρει μία που να έχει μόνο κοριτσοπαρέες που αυτός εγκρίνει και, όσο οι δυο τους είναι σε απόσταση, εκείνη να κάθεται μόνη σπίτι με τα κεφτεδάκια και να τον πρήζει συνέχεια να τα λένε, γιατί άλλα ενδιαφέροντα χλωμό να έχει.