Κοπέλα μου καλη κατα τη γνώμη μου το μονο λάθος ειναι οτι ζεις ακόμη μαζί τους ....αν μπορείς να βρεις δουλεια πανω στο πρωτο πτυχίο ασε την τέχνη για αργοτερα και ΦΥΓΕ απο εκεί μέσα...μπράβο που εκοψες τις ουσίες και την αυτοκαταστροφή ...να τους συγχωρεσεις να τους αγαπάς αλλά ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ ...η συμβίωση μαζί τους μονο κακό θα σου προκαλεί ...ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ όσο τίποτε άλλο ενα σπίτι και μια δουλιτσα γιατί αυτά θα σου φερουν την ψυχική σου υγεία πίσω ....μην φτάνεις στο σημείο να είσαι συναισθηματικά εξαρτημένη απο τους γονεις σου δικιολογωντας και ξαναζωντας την παιδικη ηλικία απο την αρχή ...με την πρώτη ευκαιρία για δουλεια οτι δουλεια να είναι σήκω φύγε ...φυσικά αν χρειαστούν κάτι σε θέμα υγειας θα βοηθησεις θα ρωτησεις κ μια στα τοσα τι κάνουν εννοώ θα τους επισκεφτείς αλλά εως εκεί ....δεν είναι εγωιστικό είναι αναγκη να προστατεύσεις εσένα....και επειδή έχω περάσει μερικά παρομοια ...εγώ ζω μαζί τους επειδη είμαι φοιτήτρια και λόγω κοβιντ γύρισα στο πατρικό ομως έχω στο μυαλό μου με το περας των σπουδών να κάνω ΤΑ ΠΑΝΤΑ ώστε να μην ζησω ποτε ξανά μαζί τους μόνιμα στο ίδιο σπίτι είτε μ αρέσει μια δουλεια ειτε όχι εφόσον φυσικά είναι έντιμη θα την εκανα ....επίσης ακόμη κ ο σύντροφος μου είναι απο αλλη πόλη μακρια απο αυτήν που μεγάλωσα επομένως σχεδιάζουμε να μείνω εκεί μαζί του βρισκοντας δουλεια σε αυτή την πόλη που μένει εκείνος ...το οποίο για εμένα αποτελεί τέλειο σενάριο μιας που θα είμαι χιλιόμετρα μακρια ....και ξέρω πως είναι να ζεις με φόβο ...όλη μου τη ζωή ...δυστυχώς η ψυχική μας υγεια και η ελευθερια μας κοστίζουν πολλες φορες θυσίες απο μέρους μας ..χωρίς κακιά απέναντι τους αλλά κοιτάζοντας εσένα τιε δικές σου επιθυμιες ....εγώ να φανταστεις έφευγα απο το σπίτι κ έκλεινα τηλέφωνα όταν εκανα την επανάσταση μου για να μην με βρίζουν μπροστά στα μούτρα μου κ να μην ασκούν βία ..και μετά γύρισα μόνο κ μονο γιατί δεν είμαι ίδια μαζί τους και γιατι ηταν πρόθυμοι τουλάχιστον να με σπουδάσουν κ η λεκτική βία σταματησε γιατί ξέρουν οτι αν συμβεί δεν θα με ξαναδουν ιδίως τώρα που ήρθε στο δρόμο μου ο σύντροφος μου και θα ειχα που να πάω σαν λύση ανάγκης ....αν θέλεις θα βάλω αναζήτηση στειλε μου δίπλα στο σε αναζητώ να μιλήσουμε νομίζω εχουμε μερικά κοινα βιώματα ειδικα εκεί που ειπες για φόβο ένιωθα να βλέπω εμένα μεσα απο την ιστορία σου ...φιλικά παντα να σε προσεχείς
Κοπέλα μου καλη κατα τη γνώμη μου το μονο λάθος ειναι οτι ζεις ακόμη μαζί τους ....αν μπορείς να βρεις δουλεια πανω στο πρωτο πτυχίο ασε την τέχνη για αργοτερα και ΦΥΓΕ απο εκεί μέσα...μπράβο που εκοψες τις ουσίες και την αυτοκαταστροφή ...να τους συγχωρεσεις να τους αγαπάς αλλά ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ ...η συμβίωση μαζί τους μονο κακό θα σου προκαλεί ...ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ όσο τίποτε άλλο ενα σπίτι και μια δουλιτσα γιατί αυτά θα σου φερουν την ψυχική σου υγεία πίσω ....μην φτάνεις στο σημείο να είσαι συναισθηματικά εξαρτημένη απο τους γονεις σου δικιολογωντας και ξαναζωντας την παιδικη ηλικία απο την αρχή ...με την πρώτη ευκαιρία για δουλεια οτι δουλεια να είναι σήκω φύγε ...φυσικά αν χρειαστούν κάτι σε θέμα υγειας θα βοηθησεις θα ρωτησεις κ μια στα τοσα τι κάνουν εννοώ θα τους επισκεφτείς αλλά εως εκεί ....δεν είναι εγωιστικό είναι αναγκη να προστατεύσεις εσένα....και επειδή έχω περάσει μερικά παρομοια ...εγώ ζω μαζί τους επειδη είμαι φοιτήτρια και λόγω κοβιντ γύρισα στο πατρικό ομως έχω στο μυαλό μου με το περας των σπουδών να κάνω ΤΑ ΠΑΝΤΑ ώστε να μην ζησω ποτε ξανά μαζί τους μόνιμα στο ίδιο σπίτι είτε μ αρέσει μια δουλεια ειτε όχι εφόσον φυσικά είναι έντιμη θα την εκανα ....επίσης ακόμη κ ο σύντροφος μου είναι απο αλλη πόλη μακρια απο αυτήν που μεγάλωσα επομένως σχεδιάζουμε να μείνω εκεί μαζί του βρισκοντας δουλεια σε αυτή την πόλη που μένει εκείνος ...το οποίο για εμένα αποτελεί τέλειο σενάριο μιας που θα είμαι χιλιόμετρα μακρια ....και ξέρω πως είναι να ζεις με φόβο ...όλη μου τη ζωή ...δυστυχώς η ψυχική μας υγεια και η ελευθερια μας κοστίζουν πολλες φορες θυσίες απο μέρους μας ..χωρίς κακιά απέναντι τους αλλά κοιτάζοντας εσένα τιε δικές σου επιθυμιες ....εγώ να φανταστεις έφευγα απο το σπίτι κ έκλεινα τηλέφωνα όταν εκανα την επανάσταση μου για να μην με βρίζουν μπροστά στα μούτρα μου κ να μην ασκούν βία ..και μετά γύρισα μόνο κ μονο γιατί δεν είμαι ίδια μαζί τους και γιατι ηταν πρόθυμοι τουλάχιστον να με σπουδάσουν κ η λεκτική βία σταματησε γιατί ξέρουν οτι αν συμβεί δεν θα με ξαναδουν ιδίως τώρα που ήρθε στο δρόμο μου ο σύντροφος μου και θα ειχα που να πάω σαν λύση ανάγκης ....αν θέλεις θα βάλω αναζήτηση στειλε μου δίπλα στο σε αναζητώ να μιλήσουμε νομίζω εχουμε μερικά κοινα βιώματα ειδικα εκεί που ειπες για φόβο ένιωθα να βλέπω εμένα μεσα απο την ιστορία σου ...φιλικά παντα να σε προσεχείς