Ειναι μια λεξη που περιγράφει την απώλεια 2 γονιών. Έτσι νοιώθω και ας θεωρούμαι μεγάλη μικρή ενήλικη ανήλικη. Αυτό πού ξέρω είναι ότι όταν ήμουν 18 θεωρούσα οτι σε μια δεκαετία θα νιώθω σαν "τους μεγάλους ". Κι όμως νιώθω τόσο παιδί, εξωτερικά μόνο υποκρινομαι την ενήλικη, στη δουλειά μου, στους γιατρούς όταν καλούμαι να αποφασίσω κλπ. Μέσα μου ουρλιαζω δυστυχώς.
Ειναι μια λεξη που περιγράφει την απώλεια 2 γονιών. Έτσι νοιώθω και ας θεωρούμαι μεγάλη μικρή ενήλικη ανήλικη. Αυτό πού ξέρω είναι ότι όταν ήμουν 18 θεωρούσα οτι σε μια δεκαετία θα νιώθω σαν "τους μεγάλους ". Κι όμως νιώθω τόσο παιδί, εξωτερικά μόνο υποκρινομαι την ενήλικη, στη δουλειά μου, στους γιατρούς όταν καλούμαι να αποφασίσω κλπ. Μέσα μου ουρλιαζω δυστυχώς.