Εγώ αυτό που καταλαβαίνω από τις απαράδεκτες απαντήσεις κάποιων είναι ότι τελικά αρκετός κόσμος δεν έχει καλές σχέσεις με τους γονείς του, ίσως να μην έχουν και καθόλου επαφές και θεωρούν ότι αυτή είναι μια κατάσταση αυτονόητη για όλους. Οι γονείς μας είναι οι ρίζες μας, χωρίς αυτούς δεν θα είχαμε έρθει στη ζωή και απώλεια τους πονάει αφόρητα και 100 ετών να είμαστε. Και δεδομένου ότι ειδικά η μάνα μας, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, είναι ο μοναδικός άνθρωπος που μας αγαπάει ανιδιοτελως(ούτε τα παιδιά μας δεν μας αγαπούν ανιδιοτελως) ο χαμός της, όπως και να το κάνουμε σου αφήνει την αίσθηση της ορφανειας, όσο χρόνων και να εισαι. Λυπάμαι πολύ για κάποιους!