Εν ολίγοις, το στίγμα του διαζευγμένου, γιατί και αυτό υπάρχει, είναι πιο εύκολα ανεκτό από το στίγμα του ανύπαντρου; Και να το κάνεις πάντως αυτό που περιγράφεις, που δεν πρόκειται, φαίνεται να έχεις τόσο πολύ εσωτερικευσει τα κοινωνικά πρέπει, που και πάλι καλά δεν θα νιώθεις. Θα έχεις αποφύγει το στίγμα αλλά μέσα σου πάλι αποτυχημένη θα νιώθεις. Θα αρχίσεις σύντομα, αν δεν έχεις ήδη αρχίσει, να δέχεσαι ερωτήσεις και για το πότε θα κάνεις παιδί; Με αυτό τι σκοπεύεις να κάνεις για να μην τα ακούς;
Εν ολίγοις, το στίγμα του διαζευγμένου, γιατί και αυτό υπάρχει, είναι πιο εύκολα ανεκτό από το στίγμα του ανύπαντρου;
Και να το κάνεις πάντως αυτό που περιγράφεις, που δεν πρόκειται, φαίνεται να έχεις τόσο πολύ εσωτερικευσει τα κοινωνικά πρέπει, που και πάλι καλά δεν θα νιώθεις. Θα έχεις αποφύγει το στίγμα αλλά μέσα σου πάλι αποτυχημένη θα νιώθεις.
Θα αρχίσεις σύντομα, αν δεν έχεις ήδη αρχίσει, να δέχεσαι ερωτήσεις και για το πότε θα κάνεις παιδί; Με αυτό τι σκοπεύεις να κάνεις για να μην τα ακούς;