Προε εξομ: Σε καταλαβαίνω απόλυτα να ξερεις είμαι στην ίδια φαση με εσένα. Η λεγόμενη ''χαμογελαστη κατάθλιψη'' δεν ειναι ευκολα ευδιακριτη γιατι τι τομο φαινεται οκ λειτουργικο αλλα απο πισω το ατομο ξερει καλυτερα τι γολγοθα τραβα...Δεν πρόκειται να καταλάβουν ποτέ δυστυχώς κάποιοι άνθρωποι γιατί είναι στενόμυαλοι και εχουν αγνοια πανω σε αυτα τα ζητηματα ποσο με προβληματιζει.... Δεν θα τους αλλάξουμε εμείς, αν δεν θελουν να αλλάξουν αυτοί οι ίδιοι τον εαυτο τους. Σκέψου εγώ μενω πλέον ξανα στο πατρικό μου αφού τελειωσα δυστυχώς με τις σπουδες μου και τσ ακουω κσθημερινά. Αχαριστη, προβληματικη, ολα τα εχεις τι σου λειπει μπλα μπλα και συγχρονως και παρεμβατικοι γονεις....και το περνας μονη απλα..μονη στηριξη η ψυχολογος μου μου την αγαπω και με στηριζει πολυ αλλα λογω της δεοντολογιας των ψυχολογων δεν μπορουμε να εχουμε μια πιο φιλικη σχεση και να την παρω οποτε θεκω τηλ ή να την βρω εξω....αχχ καλο κουραγιο πολλοι τα περναμε αυτα..απο πού εισαι αν επιτρεπεται; που μενεις;