Τέσσερα χρόνια; Και; Αποφοιτάς ή θα πρέπει να το πας άλλο ένα ακαδημαϊκό έτος με τα χίλια ζόρια; Αν ισχύει το δεύτερο, τότε τι σε κρατάει εκεί; Έχεις σκεφτεί να σπουδάσεις κάτι άλλο; Ή να πάρεις ένα διάλειμμα για ένα εξάμηνο ή ένα έτος και να δεις; Και ναι, όπως ειπώθηκε ήδη, η σχολή είναι το μικρότερο κακό. Κατ' αρχάς, δεν βρίσκεσαι εκεί από ανάγκη, αλλά, στη χειρότερη των περιπτώσεων, για να δικαιώσεις τυχόν προσδοκίες των γονιών σου που είδαν πρεστίζ στη συγκεκριμένη σου σχολή. Κατά δεύτερον, δεν έχεις κάνει ακόμα ενεργά βήματα στη ζωή, αλλά υιοθετείς από τώρα μία ψυχολογία του θύματος, η οποία δεν θα σε βοηθήσει πουθενά. Αυτό είναι μία "πολυτέλεια" που έχεις τώρα, γιατί δεν έχεις βιοποριστικό πρόβλημα να καλύψεις (εκεί να δεις ρούφηγμα ζωής, ειδικά από τα "αφεντικά" με την ολντ γκρικ έννοια), εκεί που ο νους δεν θα έχει χρόνο να σκεφτεί την ακμή και τις κακές τις μάσκες, αλλά ο νους και το σώμα κάνουν κουπί για να μείνουν στην επιφάνεια. Δεν θέλω να μειώσω το άσχημο της κατάστασης που βιώνεις, γιατί μπορεί να περνάς μια κακή φάση στην τελική, που όλα σου φαίνονται άβυσσος και βουνό. Θέλω μόνο να ταρακουνηθείς για να πάρεις δύναμη γιατί εκεί έξω, μετά τη σχολή, η δράση και η πάλη μόλις αρχίζουν.