Βρίσκω την προσέγγισή σου υγιή. Προσωπικά, κάνω το ίδιο. Δεν μπλοκάρω κανέναν πρώην (εκτός αν γινόταν εμμονικός ή ενοχλούσε πολύ), αλλά τείνω κι εγώ να τους διαγράφω από φίλους μου. Όχι γιατί κρατώ κακία ή μου έκαναν κάτι, αλλά γιατί πλέον δεν είναι κομμάτι της ζωής μου, και στα social media ακολουθώ (ανθρώπους, σελίδες, γκρουπ) μόνο όσα με αφορούν άμεσα. Και το έχω πει και θα το λέω: ΔΕΝ πιστεύω σε χωρισμούς κοινή συνεναίσει. Εκτός αν υπήρξατε παντρεμένοι από συμφέρον ή για δημιουργία βασιλικών συμμαχιών 20 χρόνια, ξέρω γω, και μετά βαρεθήκατε να αλληλοκρατώνεστε, οπότε χωρίσατε μετά χαράς και οι δύο. Διαφορετικά, όχι, πάντα σ' έναν χωρισμό κάποιος ανυπομονεί να φύγει και να προχωρήσει και ο άλλος μένει λίγο πίσω, θέλει χρόνο να το χωνέψει. Και αυτός ο δεύτερος συνήθως είναι που προτείνει "να μείνετε φίλοι" και δεν σε διαγράφει από πουθενά, για να σ' έχει από κοντά. Κι αυτό μόνο υγιές δεν είναι.