Κάτσε, περίμενε, αυτό το δράμα στις 10 πρώτες μέρες που ήσαστε μαζί; Εμένα, πάντως, μου φάνηκε πολύ αγχώδες όλο αυτό. Μου βγάζεις μια αγωνία να βρεις "κάτι σοβαρό," αλλά στο μυαλό σου το μεταφράζεις ως "να βρεις κάποιον που να μαντεύει τα θέλω σου και να σε βάλει προτεραιότητα στη ζωή του απ' τις πρώτες μέρες, βρέξει-χιονίσει." Δεν γίνονται αυτά, καλή μου. Ναι, υπάρχει ο ενθουσιασμός τον πρώτο καιρό, αλλά δεν σοβαρεύει μια σχέση αυτόματα λόγω αυτού, επειδή το θέλετε και οι δύο απ' την πρώτη μέρα. Αυτή σου αγωνία ήταν που σ' έκανε να φρικάρεις όταν έγινε έτσι που δεν καταφέρατε να βρεθείτε σε μία απ' τις προγραμματισμένες σας μέρες. Ξέρεις, όμως, και θέληση να υπάρχει, καμιά φορά συμβαίνουν έκτακτες καταστάσεις ή μπαίνουν σοβαρές προτεραιότητες που δεν αναβάλλονται. Δεν εκπλήσσομαι που ο άλλος είπε να το αφήσετε καλύτερα, γιατί μάλλον ένιωθε ότι τον έπνιξες. Δεν σου κρατάει κακία απ' ότι φαίνεται, γι' αυτό και σου είπε ότι δεν θ' αλλάζει δρόμο αν τύχει να σε συναντήσει κάπου. Δεν έκανες κάτι αμάν, κι από την άλλη η σχέση σας τον κούρασε γρήγορα. Σκέψου το ρε συ, αν απ' τις πρώτες μέρες που ήσαστε μαζί, του έτυχαν κι άλλες δουλειές παράλληλα, και εσύ ήοσυν έτοιμη να τον φας ζωντανό, ε τότε λογικά θα σκέφτηκε ότι δεν θα τον στηρίξεις σε πιο σοβαρές φάσεις στη ζωή του. Μιας και ψάχνεις σοβαρή σχέση, να θυμάσαι ότι οι σοβαρές σχέσεις θέλουν αμοιβαία στήριξη και κατανόηση, όχι αυτά τα εγωκεντρικά χαζογκομενίστικα "αχ, δεν μου απαντάει με γλυκόλογα σήμερα, τι έγινε, δεν είναι ερωτευμένος άλλο;" Όχι, είναι ερωτευμένος, αλλά ξέρει ότι δεν είσαι μωράκι που χρειάζεται κάποιον όλη την ώρα να γυρίζει γύρω του και να το καθησυχάζει.