Καλό θα ήταν να μας έδινες κι άλλες πληροφορίες... Όσον αφορά την μητέρα σου θα την αγνοούσα επιδεικτικά όμως σε κάθε ευκαιρία που θα μου δινόταν και με ειρωνικό τρόπο. Να της δώσεις να καταλάβει ότι αυτά πλέον δεν περνάνε σε σένα. Πχ με το που αρχίζει να φωνάζει να μπαίνεις στο δωμάτιο σου χτυπώντας δυνατά την πόρτα, ή να βάζεις τα ακουστικά μπροστά της και να φαίνεται πόσο την γράφεις.
Ακόμα και στους γείτονες, αν συναντήσεις να κάνεις χιούμορ μαζί τους με αυτή την κατάσταση για να μην έρχεσαι σε αμηχανία.
Όλα αυτά βέβαια μέχρι να βρείς τα πατήματα σου και να πας σε δικό σου χώρο.
Εύχομαι ότι καλύτερο και αν ότι άλλο θες ξαναγράψε.