Την μερια των γονεων δεν θα την αναλυσω ιδιαιτερα γιατι δεν γραψανε αυτοι την εξομολογηση και δεν θα εχει νοημα. Μονο ο εξ γνωριζει τι συμβαινει. Αν τον αγαπανε ομως, να σταματησουν να σκεφτονται τα “ονειρα” τους και δειξουν την αγαπη τους με πραξεις και στηριξη. Δειχνω κατανοηση ως ενα βαθμο για τα παλαια μυαλα που κουβαλανε αλλα αλιμονο σε οσους απο εμας δεν καναμε οικογενεια και “χαλασαμε” τα ονειρα των γονεων μας, να ανεχομαστε τετοια λογια και συμπεριφορες.