Εμφανώς ήταν η απάντησή του στο "σ' αγαπώ" που του έγραψες. Εσύ μπορεί να μην ήθελες να τον υποχρεώσεις σε απάντηση, αλλά κάθε λογικός άνθρωπος νιώθει την ανάγκη να ξεκαθαρίσει από μεριάς του το πεδίο, ιδίως αν δεν θέλει να σε ξεγελάσει με την ψευδαίσθηση της αμοιβαιότητας. Άπαξ κι έκανε αυτή την κουβέντα, πιστεύω ότι η κατάσταση μεταξύ σας έγινε αυτόματα "ντεμί." Το αφήνει πάνω σου να δώσεις χρόνο στον ίδιο που ακόμα δεν είναι σίγουρος για τα συναισθήματά του για σένα, και ταυτόχρονα ευελπιστεί πως, εφόσον όλα τα υπόλοιπα είναι καλά μεταξύ σας (αν όντως είναι), θα συνεχίσεις μαζί του χωρίς προσδοκίες, δεν θα τον πάρεις απ' το λαιμό επειδή δεν σου εξομολογείται τον έρωτά του. Άκουσε τον εαυτό σου και πάρε τις αποφάσεις σου. Εμείς δεν μπορούμε να σε πιέσουμε να χωρίσεις χθες αλλά ούτε και να σου πούμε να το παίξεις cool και "να χαλαρώσεις" εφόσον κάτι μέσα σου σού υπαγορεύει ότι κάτι σου λείπει στη σχέση αυτή. Από εκεί ακριβώς προέρχεται και η ανεξήγητη αναστάτωσή σου, γιατί ενδεχομένως νιώθεις ένα συναισθηματικό κενό στη σχέση, το οποίο δεν φτάνει να γεμίσει η δική σου αγάπη, όσο πολλή κι αν είναι. Καμιά φορά η διαίσθησή μας θέλει να μας πει ότι κάτι δεν πάει καλά, όμως εμείς προσπαθούμε να το εκλογικεύσουμε λέγοντας ότι "το υπερεναλύουμε" ή "αφού είναι όλα καλά, τι άλλο θέλω." Στη θέση σου φυσικά και θα έφευγα, αλλά όχι με δράματα ή κοπάνισμα πόρτας. Μια κουβέντα για τις δικές σου προσδοκίες που δεν εκπληρώθηκαν και ευχές να βρει ο καθένας σας το δικό του ταίρι. Δεν θα είναι εύκολο τον πρώτο καιρό για αυτόν που αγαπούσε περισσότερο στη σχέση (εσένα στην προκειμένη περίπτωση), αλλά θα έλεγα ότι αξίζει τον κόπο γιατί αλλιώς κινδυνεύεις να μείνεις με κάποιον που, όπως είπες, το πολύ-πολύ να καλοσυνηθίσει μαζί σου χωρίς να του ξυπνήσουν αμοιβαία συναισθήματα.