Τσουκνίδα, αυτό ακριβώς. Μου φαίνεται ότι δεν έχει δική της ζωή ή την έχει εξαρτήσει φουλ από το σύζυγό της, και τώρα δεν ξέρει πώς να βάλει κι εσένα στο τρυπάκι του (κατά τ' άλλα πολυπόθητου και αξιοζήλευτου) έγγαμου βίου. Και, να σου πω και κάτι, γνώμες και συμβουλές από "καλοθελητές" σαν την αδερφή σου θ' ακούσεις αρκετές. Δείξε τους ότι απλώς τους γράφεις. Όσο κάθεσαι να τα εξηγείς όλα αυτά που γράφεις εδώ (που μας φαίνονται και αυτονόητα), στα μάτια τους φαντάζει σα να απολογείσαι και τους ενισχύεις το αίσθημα "αχ καημένε εσύ." Έχει σημασία πάνω απ' όλα να είσαι εσύ καλά, να τα έχεις βρει με τον εαυτό σου, και, αν το έχει η τύχη σου, θα βρεις την κατάλληλη για σένα για να συνδέσετε τις ζωές σας. Και τέλος, μη τυχόν και με το που βγεις δυο-τρία ραντεβού με μια νέα γνωριμία σου, να σε πάρει χαμπάρι η αδερφή σου και ν' αρχίσει τις πιέσεις τύπου "άντε, τι περιμένεις, αυτή είναι Η Μία και Μοναδική για σένα, γρήγορα να τη γνωρίσεις στην οικογένειά μας." Όχι. Παίρνε το χρόνο σου, γιατί ακόμα και ένα καλό ξεκίνημα μιας πολλά υποσχόμενης σχέσης δεν σημαίνει αυτόματα καταλληλότητα για γάμο, αυτό το ξέρεις. Τον πρώτο καιρό που θα βλέπεσαι με κάποια, καλύτερα να μην το ξέρει κανείς απ' την οικογένειά σου για να μην αρχίσουν οι πιέσεις και να μη σε βγάλουν εσένα "παράξενο και ιδιότροπο" αν στραβώσει η φάση.