Κοίτα να δεις... Αυτός που κάνει διαχωρισμούς είναι ο Νους : πχ. Εσείς είστε έτσι - εγώ είμαι έτσι . Ο νους βγάζει συμπεράσματα ανάλογα με το τραύμα του. Νιώθεις ότι δεν αγαπήθηκες. Η αγάπη μας κάνει να νιώθουμε ότι ΑΝΗΚΟΥΜΕ. Επίσης μας κάνει να έχουμε ΚΑΛΗ άποψη για τους γύρω μας ,να μας είναι οικείοι. Είναι λογικό επομένως το πώς σκεφτεσαι. Έχεις λοιπόν ένα τραύμα που σε κάνει να νιώθεις ΣΑΝ να είσαι ξένος-η μέσα στον κόσμο . Όμως , πέρα από ένα τραυμα σου είσαι ΚΑΙ ΑΛΛΑ πράγματα. Έχεις ταλέντα , δεν είσαι άχρωμος-η , έχεις χρώματα , όλα τα χρώματα. Γεννήθηκες άνθρωπος και ανήκεις εδώ. Μοιράζεσαι πολλά περισσότερα κοινά με τους άλλους απόσα φαντάζεσαι. Η αγάπη είναι μέσα σε όλους . Υπάρχει ένα κομμάτι μέσα μας που δεν κάνει διαχωρισμούς. Είμαστε όλοι όμοιοι, εδώ ,παιδιά αυτού του κόσμου για να απελευθερωθούμε από αυτές τις λάθος απόψεις πως μας χωρίζει κάτι . Όλοι είμαστε ψυχές που έχουμε αναπτύξει διαφορετικές ιδιότητες. Με κάποιους θα ταιριάξεις παραπάνω με άλλους λιγότερο . Το να είσαι ξένος όμως, είναι η αντίδραση σου στην απορριψη. Προβάλλεις παντού το συναίσθημα που σε έκαναν να νιώθεις οι γονείς σου. Μόνο αυτό θα βλέπεις σε εκείνους : την άρνηση της αγάπης τους. Την απόρριψη. Και θα πληγώνεσαι κάθε φορά. Δύο πράγματα έχεις να κάνεις : 1ον να καταλαβεις ότι ανήκεις εδώ και ότι ΕΣΥ δεν σε απορρίπτεις πρώτα απολα . 2ον : να καταλάβεις ότι υπάρχουν άνθρωποι πρόθυμοι να σε αγαπήσουν. 3ον : Ακόμα και αν δεν αγαπήθηκες όπως λες ,από τον λόγο σου διακρίνω και εξυπνάδα και ευαισθησία άρα κάτι καλό κατάφεραν να σου δώσουν οι δικοί σου ακόμα και αν δεν το βλέπεις . Και πάνω απολα σου έδωσαν ζωή. Μην σε τιμωρείς άλλο για όσα δεν μπόρεσαν να δώσουν. Είναι και αυτοί άνθρωποι που νιώθουν ξένοι με την αγάπη...