Καλησπέρα και χρόνια πολλά! Ίσως ο τρόπος σκέψης μου φανεί κάπως περίεργος και κακός, αλλά σου δίνω μια λύση και αν θες εφάρμοσέ την, διαφορετικά κάνε την στην άκρη. Σύμφωνα με τη χριστιανική θεωρία θα πρέπει να συγχωρούμε πραγματικά ακόμα και τον εχθρό μας. Εγώ αυτό δυστυχώς δεν μπορώ να το κάνω τις περισσότερες φορές, διότι η πραγματική, τονίζω, συγχώρεση απαιτεί προσπάθειες και από τις δυο πλευρές και κυρίως από το άτομο που έφταιξε, καθώς το άτομο αυτό θα πρέπει να δείξει μέσα από τις πράξεις του ειλικρινή μεταμέλεια. Για τον λόγο αυτόν, όταν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις και από τις δυο πλευρές για συγχώρεση, προτιμώ να ξεκόψω κάθε επαφή με το άτομο που με πλήγωσε και δεν αναγνώρισε τα λάθη του και να συνεχίσω τη ζωή μου, χωρίς να του δώσω συγχώρεση, αλλά και χωρίς να επιζητώ το κακό του. Δεν ξέρω λοιπόν αν υπάρχει δικαίωση, ξέρω όμως ότι μπορούμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας μακριά από ανθρώπους που δε μας βγάζουν τα καλύτερα στοιχεία του εαυτού μας, χωρίς ωστόσο να ευχόμαστε οι άνθρωποι αυτοί να πληρώσουν το κακό που μας έκαναν. Δε συγχωρώ, λοιπόν, όταν δεν το νιώθω πραγματικά, φεύγω, απομακρύνομαι από όποιον μου φέρθηκε άσχημα πολλάκις, αλλά δεν επιθυμώ το κακό του. Ελπίζω να έχεις μια όμορφη και δημιουργική χρονιά!