Θα σου πω ενα απλο παραδειγμα: αν καποιος δεν κλειδωσει το σπιτι του και μπει μεσα κλεφτης και το κλεψει , ποιος φταιει; Ο “κλεφτης” ή ο ιδιοκτητης (στην περιπτωση μας ο απατημενος) που δεν κλειδωσε και ας προσεχε γιατι ο καθενας μπορει να μπει στο σπιτι του και να “διεκδικησει” αυτο που θελει;
Κατι παρομοιο συμβαινει και με τις σχεσεις μονο που σε αυτη την περιπτωση χρειαζεται και η συγκαταθεση του αλλου ατομου για να γινει το “κακο”. Οπως και να χει, το οτι ο αλλος που εχει σχεση
ειναι υποχρεωμενος να προστατευσει τη σχεση του, δεν σου δινει το δικαιωμα να μπεις αναμεσα στην σχεση αν δεις καποιο ανοιχτο “παραθυρακι”. Δεν ειναι και το πιο ηθικο πραγμα στο κοσμο. Και σταματηστε να χρησιμοποιειται τετοιες δικαιολογιες για να κανετε τα δικα σας χωρις ιχνος ενοχης. Για να συμβει το κερατο χρειαζεται 2 ατομα. Φταιει και αυτος που απαταει και το τριτο προσωπο. Το απατημενο προσωπο θα απογοητευτει περισσοτερο απο τον συντροφο του αλλα και το τριτο προσωπο να μην αποποιειται τις ευθυνες για την συγκεκριμενη πραξη. Αν τωρα ο απιστος αρχιζει να κατηγορει το τριτο προσωπο ειναι επειδη του τριτο προσωπο με την συμπεριφορα του το εδωσε το “δικαιωμα”. Δεν γινεται να μπαινεις εν γνωσει σου αναμεσα σε μια σχεση και μετα να γκρινιαζεις που σε κατηγορουν.