Δεν αφορά τόσο τα επιτεύγματα όταν κρινόμαστε με βάση την ηλικία, όσο τη συμπεριφορά. Υπάρχουν γυναίκες σαραντάρες που μικροδείχνουν, νιώθουν και ντύνονται σαν εικοσάρες, αλλά εισπράττουν πολύ αποδοκιμαστικά σχόλια από τους άνδρες που το θεωρούν τραγικό θέαμα όταν μια γυναικοπαρέα κοντά στα 40 ηλικιακά η καθεμιά βγαίνουν στα κλαμπ φέρονται σαν έφηβες. Όσον αφορά την προσωπική ζωή, δυστυχώς αλλιώς κρίνεται η 25χρονη που δεν έχει παντρευτεί ούτε έχει κάνει οικογένεια και αλλιώς η 35χρονη στην ίδια φάση. Γιατί πέρα από την υπόθεση ότι η ελεύθερη 35χρονη έχει "κάποιο κουσούρι ή κόλλημα" ή "στα νιάτα της έκανε ακόλαστη ζωή και τώρα ξέμεινε μόνη," υπάρχει αμέσως η προκατάλειψη ότι απ' το πρώτο ραντεβού θ' αρχίσει: "Ω θεέ μου, τι ώρα έχει πάει; Πέντε παρά μεσάνυχτα; Γρήγορα, γονιμοποίησέ με, πριν χτυπήσει το τέλος για το βιολογικό μου ρολόι!" Ναι, κι εγώ τη βρίσκω γελοία και προκατειλημμένη αντιμετώπιση, μα από τα στερεότυπα δύσκολο να ξεφύγει κανείς. Εκτός αν λέει κανείς συνεχώς ψέματα για την ηλικία του, μα τότε οποιαδήποτε γνωριμία που αρχίζει από ψέματα δεν θα βγαίνει σε καλό εξαρχής.