Φίλη μου μόνο και μόνο που μπήκες στον κόπο να απαντήσεις τόσο ώριμα και με επιχειρήματα σε έναν άγνωστο σε ευχαριστώ. Δεν είχα ανάλογες εμπειρίες η αλήθεια να λέγεται, ωστόσο πάντα είχα μια γνώμη για κάθε άνθρωπο. Με κάποιους ταιριάζεις με κάποιους όχι, το καταλαβαίνεις και προχωράς. Εγώ δυστυχώς όταν χωρίζω αισθάνομαι χάλια για καιρό ακόμα και με τις πιο τοξικές σχέσης. Με την συγκεκριμένη κοπέλα όμως μόλις χώρισα ένιωθα να άφησα από τα χέρια μου βαρίδια που με πήγαιναν στον πάτο. Δεν μπορώ να το εξηγήσω και δεν το έχω αισθανθεί ποτέ. Αυτή η κοπέλα μιλούσε πάντα με λογική, με ωριμότητα υπερανέλυε τα πάντα και ξαναλέω πως παρά τα όποια θέματά της (είχε κάνει ψυχοθεραπείες και συνέχιζε δίχως αποτέλεσμα) την είχα για μια κοπέλα με επίπεδο. Προς θεού δεν λέω πως ο νέος σύντροφος είναι σκουπίδι όπως λέει κάποιος παραπάνω αλλά πως είναι δυνατόν όταν σε γνωρίζω να ψάχνεις επιτέλους στην ζωή σου κάτι σοβαρό και μετά να μπλέκεις με μια κατάσταση η οποία μόνο σοβαρή δεν είναι; Όταν κρύβεσαι για να μην σε δουν που έχεις πέσει αλλά ο περίγυρος σου το ξέρει και σε περιγελά εμένα δεν μπορεί να με κάνει να αισθανθώ δικαίωση. Αισθάνομαι εξαπατημένος, χαζός και εγώ δεν ξέρω τί, γιατί ενώ από τον πρώτο μήνα έβλεπα κουλά πράγματα έλεγα ας δώσω ευκαιρία. Με τον συγγενή της που μίλησα το φθινόπωρο του είπα πως σύντομα θα βρει κάποιο καλό παιδί στην ηλικία της, να την προσέχει και να την βοηθήσει. Αν μάθαινα κάτι τέτοιο πραγματικά θα το θεωρούσα αναμενόμενο. Επειδή γνωρίζω την κατάσταση έχω πέσει από τα σύννεφα και κυρίως με τον εαυτό μου. Δηλαδή στα 30 έμπλεκα με τέτοιες καταστάσεις; Και περίμενα τι δηλαδή από μια τέτοια κοπέλα; Προχθές το συζήτησα και με την νέα μου σχέση, η οποία μου είπε προφανώς και θα την επηρέαζε και αυτή αν μάθαινε κάτι τόσο κουλό για τον πρώην της αλλά θα γέλαγε. Εγώ δεν μπορώ να γελάσω ή να κοροϊδέψω. Απλά αισθάνομαι κάπως περίεργα με τον εαυτό μου; Είναι κάτι καθαρά που έχει να κάνει με εμένα. Τέλος για το ότι είχα αίσθηση υπεροχής δεν ισχύει. Είμαι σε αρκετά καλή δουλειά με μεγάλη διάκριση στον χώρο για την ηλικία μου απόφοιτος πανεπιστημίου. Ο πατέρας μου όμως από μικρό με έβαζε να δουλέψω οικοδομή, στην γεωργία και στην κτηνοτροφία με αποτέλεσμα να θεωρώ την δουλειά μου και την θέση μου ως μέσο επιβίωσης και όχι ως μέσω κοινωνικής ανέλιξης. Όλοι είμαστε ίσοι. Τις απόψεις μου αυτές βέβαια πολλοί τις θεωρούν χαμηλή αυτοεκτίμηση, εγώ τις θεωρώ απώλεια κόμπλεξ.
Φίλη μου μόνο και μόνο που μπήκες στον κόπο να απαντήσεις τόσο ώριμα και με επιχειρήματα σε έναν άγνωστο σε ευχαριστώ. Δεν είχα ανάλογες εμπειρίες η αλήθεια να λέγεται, ωστόσο πάντα είχα μια γνώμη για κάθε άνθρωπο. Με κάποιους ταιριάζεις με κάποιους όχι, το καταλαβαίνεις και προχωράς. Εγώ δυστυχώς όταν χωρίζω αισθάνομαι χάλια για καιρό ακόμα και με τις πιο τοξικές σχέσης. Με την συγκεκριμένη κοπέλα όμως μόλις χώρισα ένιωθα να άφησα από τα χέρια μου βαρίδια που με πήγαιναν στον πάτο. Δεν μπορώ να το εξηγήσω και δεν το έχω αισθανθεί ποτέ. Αυτή η κοπέλα μιλούσε πάντα με λογική, με ωριμότητα υπερανέλυε τα πάντα και ξαναλέω πως παρά τα όποια θέματά της (είχε κάνει ψυχοθεραπείες και συνέχιζε δίχως αποτέλεσμα) την είχα για μια κοπέλα με επίπεδο. Προς θεού δεν λέω πως ο νέος σύντροφος είναι σκουπίδι όπως λέει κάποιος παραπάνω αλλά πως είναι δυνατόν όταν σε γνωρίζω να ψάχνεις επιτέλους στην ζωή σου κάτι σοβαρό και μετά να μπλέκεις με μια κατάσταση η οποία μόνο σοβαρή δεν είναι; Όταν κρύβεσαι για να μην σε δουν που έχεις πέσει αλλά ο περίγυρος σου το ξέρει και σε περιγελά εμένα δεν μπορεί να με κάνει να αισθανθώ δικαίωση. Αισθάνομαι εξαπατημένος, χαζός και εγώ δεν ξέρω τί, γιατί ενώ από τον πρώτο μήνα έβλεπα κουλά πράγματα έλεγα ας δώσω ευκαιρία. Με τον συγγενή της που μίλησα το φθινόπωρο του είπα πως σύντομα θα βρει κάποιο καλό παιδί στην ηλικία της, να την προσέχει και να την βοηθήσει. Αν μάθαινα κάτι τέτοιο πραγματικά θα το θεωρούσα αναμενόμενο. Επειδή γνωρίζω την κατάσταση έχω πέσει από τα σύννεφα και κυρίως με τον εαυτό μου. Δηλαδή στα 30 έμπλεκα με τέτοιες καταστάσεις; Και περίμενα τι δηλαδή από μια τέτοια κοπέλα; Προχθές το συζήτησα και με την νέα μου σχέση, η οποία μου είπε προφανώς και θα την επηρέαζε και αυτή αν μάθαινε κάτι τόσο κουλό για τον πρώην της αλλά θα γέλαγε. Εγώ δεν μπορώ να γελάσω ή να κοροϊδέψω. Απλά αισθάνομαι κάπως περίεργα με τον εαυτό μου; Είναι κάτι καθαρά που έχει να κάνει με εμένα. Τέλος για το ότι είχα αίσθηση υπεροχής δεν ισχύει. Είμαι σε αρκετά καλή δουλειά με μεγάλη διάκριση στον χώρο για την ηλικία μου απόφοιτος πανεπιστημίου. Ο πατέρας μου όμως από μικρό με έβαζε να δουλέψω οικοδομή, στην γεωργία και στην κτηνοτροφία με αποτέλεσμα να θεωρώ την δουλειά μου και την θέση μου ως μέσο επιβίωσης και όχι ως μέσω κοινωνικής ανέλιξης. Όλοι είμαστε ίσοι. Τις απόψεις μου αυτές βέβαια πολλοί τις θεωρούν χαμηλή αυτοεκτίμηση, εγώ τις θεωρώ απώλεια κόμπλεξ.