Αγαπητή φίλη, ξέρεις ποιοι άνθρωποι συνήθως έχουν πλατωνικούς έρωτες, είναι απομονωμένοι και νιώθουν πίκρα; Αυτοί που νιώθουν πως δεν αγαπήθηκαν, πως παραμελήθηκαν, πως τους αρνήθηκαν την φροντίδα (και αυτό έχει ρίζες από την παιδική ηλικία.) Όταν υπάρχει τέτοιο τραύμα έχει πληγεί η εμπιστοσύνη μας με τους ανθρώπους . Προβάλλουμε σε εκείνους τον ''γονιό'' που μας απογοήτευσε αλλά ταυτόχρονα προβάλλουμε και τον ''σωτήρα'', την ελπίδα μας πως επιτέλους θα αγαπηθούμε! Κατανόησε λοιπόν πως ο πλατωνικός σου έρωτας είναι απλά ένα καθρέφτισμα της πληγής της ψυχής σου και τίποτα παραπάνω. Αυτό που χρειάζεσαι είναι να επεξεργαστείς τυχόν συναισθήματα ντροπής (''Δεν είμαι καλή γιαυτό δεν αγαπήθηκα) και ενοχής ¨('' Έκανα κάτι κακό γιαυτό δεν αγαπήθηκα.) Η αλήθεια είναι ό,τι αγαπιέσαι ήδη , από εσένα, και από πολλούς άλλους που είναι ικανοί να δουν αυτό που είσαι. Δεν έχουν όλοι τα κατάλληλα μάτια για να σε δουν. Διατήρησε την ελπίδα που έχεις και παράλληλα διώξε τον ρόλο του θύματος απτην ζωή σου και πάρε την ψυχική σου υγεία γερά στα χέρια σου , λέγοντας ΄'δεν φταίω για ό,τι μου συνέβη΄' και κάνοντας ό,τι δραστηριότητα σε εκφράζει και ευχαριστεί !