Καλησπέρα μετά από πολύ καιρό. Λίγα εισαγωγικά. Ένας εργαζόμενος της πληροφορικής 32 ετών με 5ετή εμπειρία, που επανδρώνει το τμήμα πληροφορικής μιας εταιρείας στη Βουλγαρία, αμοίβεται με 1,700 - 2,000 € ( 3,400 - 4,000 BGN). Για Κεντρική και Δυτική Ευρώπη, το ποσό για εργαζόμενο με τα ίδια προσόντα και ίδια ηλικία κυμαίνεται από 2,500 - 4,000 €. Ο μισθός μιας οικιακής βοηθού στην Ελλάδα, ξεπερνάει τα 1,300 € περιλαμβάνοντας ασφάλιση, φιλοξενία και διατροφή. Αν υπάρχουν καλές συστάσεις φτάνει και σε υψηλότερα ποσά. Η εργασία στην Ελλάδα, όπως και αλλού, δεν καταφέρνει να διατηρηθεί εκτός του κανόνα προσφοράς και ζήτησης.
Στο ερώτημά σας τώρα. Όταν η δαπάνη του ενοικίου ανέρχεται στο 40-50% του εισοδήματος μας, η οποιαδήποτε σκέψη για ενοικίαση καθίσταται απαγορευτική, διότι δημιουργεί βίαιη ασυμμετρία, η έκταση και το βάθος της οποίας καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής, ανατρέποντας και αιφνιδιάζοντας δυσάρεστα πολλές φορές την ισορροπία σας σε κάθε επίπεδο. Επειδή το θέμα απασχολεί πολλούς νέους ανθρώπους, θα έλεγα με ασφάλεια ότι η δαπάνη για ενοίκιο κατοικίας δε θα πρέπει να υπερβαίνει το 20%-25% των εισοδημάτων.