Γεια σου! Σε καταλαβαίνω απόλυτα πώς νιώθεις, γιατί κι εγώ έχω ανάλογη εμπειρία με αποτυχία στα Αγγλικά και μάλιστα στο Β2. Όταν είχα δώσει πρώτη φορά για πτυχίο Αγγλικών Β2 επιπέδου, ήμουν Γυμνάσιο και είχα κοπεί στα προφορικά. Είχα απογοητευτεί πολύ και ένιωθα εντελώς ανίκανος, δεδομένου ότι και πιο μικρά παιδιά από μένα είχαν καταφέρει να αποκτήσουν το Β2. Από τότε είχα αποκτήσει μια αντιπάθεια για τα Αγγλικά, ενώ μου άρεσαν πολύ, όταν ήμουν πιο μικρός, ειδικά η έκθεση, και τα παράτησα. Μέχρι που στα πρώτα έτη των προπτυχιακών μου σπουδών είπα να τα "ξαναπιάσω" μόνος μου αυτήν τη φορά, με προσωπικό διάβασμα και δίχως άγχος. Βρήκα το πτυχίο που μου ταίριαζε και ξεκίνησα την προσπάθειά μου και είπα στον εαυτό μου πως θα χρεωθώ μόνο τα παράβολα κι ό,τι γίνει. Τα κατάφερα και τελικά πήρα το Β2 παρά την προχωρημένη ηλικία μου, όπως θα έλεγαν κάποιοι. Το θέμα είναι να κάτσεις και να αναλογιστείς για ποιον λόγο τα θέλεις τα Αγγλικά. Όλα αυτά τα πιστοποιητικά, ανεξαρτήτου ονομασίας ή επιπέδου, είναι απλώς μια "απόδειξη" ότι κατέχεις το πολύ βασικό λεξιλόγιο (καθώς και γραμματική και σύνταξη) μιας ξένης γλώσσας. Αν θες π.χ. να πας για τους δικούς σου λόγους και να ζήσεις στην Αγγλία, θα διαπιστώσεις ότι ακόμα και το C2 δε θα σε βοηθήσει και πάρα πολύ. Δε μιλάω βεβαίως για θέματα πρακτικού βίου, αλλά για επαγγελματικό και επιστημονικό (π.χ. αν θες να σπουδάσεις σε κάποιο πανεπιστήμιο). Επίσης, αυτά που λένε ότι, αν έχεις C2 στα Αγγλικά και γνώση Η/Υ, θα βρεις την καλύτερη δουλειά και θα διαπρέψεις, είναι κλισέ και λέγονται για λόγους κέρδους. Εγώ κάθισα και είπα στον εαυτό μου ότι θέλω να έχω μια πολύ βασική γνώση Αγγλικών, γιατί δεν έχω έφεση στις ξένες γλώσσες ούτε θέλω να πάω στο εξωτερικό, και γιατί κακά τα ψέματα τα Αγγλικά έχουν μπει στη ζωή μας ακόμη και σε πρακτικό επίπεδο (βλ. π.χ. οδηγίες χρήσης για κάποια συσκευή). Κάτσε, λοιπόν, κι εσύ και σκέψου για ποιον λόγο χρειάζεσαι τα Αγγλικά στη ζωή σου, κάνε ακόμη πια προσπάθεια, γιατί ποτέ δεν είναι αργά, μην επηρεάζεσαι από τις γνώμες των άλλων και ψάξε λίγο και δες ποιο πτυχίο σου ταιριάζει περισσότερο. Δεν είναι ντροπή ούτε λιγότερο καλό να αποκτήσεις έναν όχι και τόσο "πρωτοκλασάτο" τίτλο για πιστοποίηση Αγγλικών. Να 'σαι καλά και μην απογοητεύεσαι για θέματα που δεν είναι τόσο ουσιώδη!
Γεια σου! Σε καταλαβαίνω απόλυτα πώς νιώθεις, γιατί κι εγώ έχω ανάλογη εμπειρία με αποτυχία στα Αγγλικά και μάλιστα στο Β2. Όταν είχα δώσει πρώτη φορά για πτυχίο Αγγλικών Β2 επιπέδου, ήμουν Γυμνάσιο και είχα κοπεί στα προφορικά. Είχα απογοητευτεί πολύ και ένιωθα εντελώς ανίκανος, δεδομένου ότι και πιο μικρά παιδιά από μένα είχαν καταφέρει να αποκτήσουν το Β2. Από τότε είχα αποκτήσει μια αντιπάθεια για τα Αγγλικά, ενώ μου άρεσαν πολύ, όταν ήμουν πιο μικρός, ειδικά η έκθεση, και τα παράτησα. Μέχρι που στα πρώτα έτη των προπτυχιακών μου σπουδών είπα να τα "ξαναπιάσω" μόνος μου αυτήν τη φορά, με προσωπικό διάβασμα και δίχως άγχος. Βρήκα το πτυχίο που μου ταίριαζε και ξεκίνησα την προσπάθειά μου και είπα στον εαυτό μου πως θα χρεωθώ μόνο τα παράβολα κι ό,τι γίνει. Τα κατάφερα και τελικά πήρα το Β2 παρά την προχωρημένη ηλικία μου, όπως θα έλεγαν κάποιοι. Το θέμα είναι να κάτσεις και να αναλογιστείς για ποιον λόγο τα θέλεις τα Αγγλικά. Όλα αυτά τα πιστοποιητικά, ανεξαρτήτου ονομασίας ή επιπέδου, είναι απλώς μια "απόδειξη" ότι κατέχεις το πολύ βασικό λεξιλόγιο (καθώς και γραμματική και σύνταξη) μιας ξένης γλώσσας. Αν θες π.χ. να πας για τους δικούς σου λόγους και να ζήσεις στην Αγγλία, θα διαπιστώσεις ότι ακόμα και το C2 δε θα σε βοηθήσει και πάρα πολύ. Δε μιλάω βεβαίως για θέματα πρακτικού βίου, αλλά για επαγγελματικό και επιστημονικό (π.χ. αν θες να σπουδάσεις σε κάποιο πανεπιστήμιο). Επίσης, αυτά που λένε ότι, αν έχεις C2 στα Αγγλικά και γνώση Η/Υ, θα βρεις την καλύτερη δουλειά και θα διαπρέψεις, είναι κλισέ και λέγονται για λόγους κέρδους. Εγώ κάθισα και είπα στον εαυτό μου ότι θέλω να έχω μια πολύ βασική γνώση Αγγλικών, γιατί δεν έχω έφεση στις ξένες γλώσσες ούτε θέλω να πάω στο εξωτερικό, και γιατί κακά τα ψέματα τα Αγγλικά έχουν μπει στη ζωή μας ακόμη και σε πρακτικό επίπεδο (βλ. π.χ. οδηγίες χρήσης για κάποια συσκευή). Κάτσε, λοιπόν, κι εσύ και σκέψου για ποιον λόγο χρειάζεσαι τα Αγγλικά στη ζωή σου, κάνε ακόμη πια προσπάθεια, γιατί ποτέ δεν είναι αργά, μην επηρεάζεσαι από τις γνώμες των άλλων και ψάξε λίγο και δες ποιο πτυχίο σου ταιριάζει περισσότερο. Δεν είναι ντροπή ούτε λιγότερο καλό να αποκτήσεις έναν όχι και τόσο "πρωτοκλασάτο" τίτλο για πιστοποίηση Αγγλικών. Να 'σαι καλά και μην απογοητεύεσαι για θέματα που δεν είναι τόσο ουσιώδη!