Αχ κοριτσακι μου σε καταλαβαινω απολυτα. Ειχα μια πεθερα σαν την δικια σου. Πηγαιναμε παντα εμεις μια φορα την εβδομαδα και τρωγαμε μαζι, πριν και μετα που καναμε τα παιδια. Για 25 χρονια. Ηρθε να δει τα παιδια οχι στην κλινικη αλλα μετα απο μηνες στο σπιτι. Με στενοχωρουσε τοτε αυτο , ομως εβλεπα πως δεν ηξερε να δειξει αγαπη ουτε στα παιδια της. Με τον καιρο το πηρα αποφαση και μαντεψε .. ανακαλυψα πως ηταν καλυτερα ετσι. γιατι ειχα αποφυγει και τις συχνες επισκεψεις και τις παρεμβασεις . Καλυτερα λοιπον ψυχρη κι αδιαφορη παρα παρεμβατικη. Με το καλο να γεννησεις.