Γιατί δηλαδή πρέπει να νιώθεις άσχημα που δεν έκανες κάτι στα συναισθηματικά σου ούσα 18; Εντάξει, δεν φιλήθηκες και δεν κοιμήθηκες με κανέναν, δεν είναι ότι δεν ξέρεις ανατομικά τι βρίσκεται πού. Δεν πρέπει να ντρέπεσαι να το πεις πουθενά και σε καμία περίπτωση μην έχεις απολογητική διάθεση, λες και είναι ένα συν στο βιογραφικό σου η σεξουαλική εμπειρία ή κάποιο ταξίδι που έκανες και πρέπει να το μοιραστείς με την παρέα σου. Όσο για εκείνον, ναι, δείξε το ενδιαφέρον σου και φέρσου άνετα. Είσαι μαζεμένη γιατί σε καταβάλλει μόνιμα το άγχος μη τυχόν και δείξεις παραπάνω ενδιαφέρον απ' όσο "πρέπει" και θέτεις στον εαυτό σου πολύ περιοριστικά όρια. Κοίτα, είναι λογικό όταν κάποιος σ' αρέσει, να είσαι πιο ανοιχτή μαζί του. Δεν υπάρχει τίποτα κακό σ' αυτό και όταν λέμε να είσαι πιο ανοιχτή και άνετη, δεν συνεπάγεται με το να δείξεις μπουτάκι ή να πέσεις πάνω του (που έτσι κι αλλιώς, δεδομένου του επιπέδου σου, δεν θα έκανες). Απλώς να πάψεις να μπλοκάρεις το μυαλό σου εκείνη την ώρα με ανούσια ερωτήματα τύπου "ωχ, μου μιλάει, άρα του αρέσω ή όχι;" και "εγώ τώρα πώς να καθίσω για να φανώ ότι ενδιαφέρομαι μεν, αλλά μην καρφωθώ κιόλας" και άλλα τέτοια overthinking. Δέξου το προς το παρόν μόνο γι' αυτό που είναι: απλό ενδιαφέρον. Το αν του αρέσεις σαν κοπέλα ή είναι απλώς ευγενικός μαζί σου σαν φίλος, θα φανεί στην πορεία. Προς το παρόν απόλαυσε το γεγονός ότι έχεις κάποιον για μια καλή επικοινωνία.