Καμιά φορά μου συμβαίνει κι εμένα ρε συ, τρώω φλασιές και θυμάμαι μέχρι και φίλους απ' το νηπιαγωγείο, ανεξάρτητα απ' το αν είμαι σε σχέση ή όχι. Και στην τελική, ακόμα κι ελεύθερη να είμαι, αν ο άλλος δεν μ' ενδιαφέρει για κάτι ερωτικό, τότε και όμορφος με τις ίδιες απόψεις μ' εμένα να είναι, δεν θα με δελεάσει. Τώρα, έτσι όπως σου τα είπε ο δικός σου, τα έκανε λίγο σούπα. Δηλαδή, θέλει να πει ότι τη βρίσκει την άλλη καρακουκλάρα, αλλά κολλάει στο ότι διαφωνούν ιδεολογικά και θα τον κάνει σκόνη στα επιχειρήματα όταν συζητούν; Επειδή εμένα αυτό μου κάνει όχι για εμπόδιο, αλλά για λόγο να κολλήσει ο άλλος ακόμα περισσότερο. Πολλοί πέφτουν στην παγίδα της ίντριγκας τύπου "έχουμε εκ διαμέτρου διαφορετικές απόψεις, αλλά θέτω το challenge στον εαυτό μου να την/τον τουμπάρω." Και τρώνε χρόνο και βασανίζουν και τις ψυχές των εμπλεκόμενων. Κοίτα, εκ πρώτης όψεως δεν βλέπω κανένα πρόβλημα γιατί, όπως σου είπα, προσωπικά κι εγώ θα έβγαινα μια χαρά με παλιούς συμμαθητές μου χωρίς να παίζει κάτι. Αλλά εγώ είμαι εγώ και τη δική σου κατάσταση δεν την ξέρω με λεπτομέρειες. Αν εσένα η διαίσθησή σου ή μια γενικότερη εικόνα της σχέσης σου σού προκαλεί μια εσωτερική αναταραχή, τότε πιθανότατα να μην είσαι απλώς μια παθολογική ζηλιάρα, αλλά όντως να βλέπεις κόκκινο σημαιάκι που σ' εμάς τους έξω απ' το χορό να μην είναι ορατό. Καλά κάνεις, λοιπόν, και δρας σύμφωνα μ' αυτό που νιώθεις και πιστεύεις. Μην κάνεις πίσω παίζοντάς το cool εκεί που δεν σου βγαίνει.