Γεια σου! Διαβάζοντας την εξομολόγησή σου, έχω να σου πω ότι τίποτα δεν απόλυτο. Συγχαρητήρια για την επιτυχία σου στις Πανελλήνιες και ότι πέρασες τόσα πολλά μαθήματα σε μικρό χρονικό διάστημα για μια σχολή που δε σε ενδιαφέρει. Δεν είναι κακό που δε σου αρέσει η σχολή σου και σε αυτό φταίει το εκπαιδευτικό σύστημα της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας μας που καλεί τους μαθητές σε μια περίεργη ηλικιακά φάση της ζωής τους να διαλέξουν το επάγγελμα του υπόλοιπου βίου τους, χωρίς να διαθέτει στο πρόγραμμά του κατάλληλα μαθήματα που να αναδεικνύουν τις κλίσεις, τα ενδιαφέροντα και τα ταλέντα των μαθητών. Επίσης, δε βρίσκω κακό το γεγονός ότι δεν εργάζεσαι, δεδομένου ότι δίνεις προτεραιότητα στα μαθήματα της σχολής. Προσωπικά ούτε εγώ δούλευα όσο σπούδαζα, γιατί δεν μπορούσα να τα συνδυάσω και τα δυο μαζί. Μερικοί μπορούσαν (μπορούν) και μπράβο τους. Ακόμη, θέλω να κάνω μνεία και σε ένα κοινωνικό κλισέ: όλοι στη Γ' Λυκείου λένε "Διάβασε τώρα όσο περισσότερο μπορείς και μετά όταν θα περάσεις στο Πανεπιστήμιο θα χαρείς τη φοιτητική σου ζωή!". Η φοιτητική ζωή έχει τις χαρές της, ναι, αλλά έχει και ζόρι. Φοιτητική ζωή δεν είναι μόνο καφέδες, βραδινά ξενύχτια, ταξίδια, παρέες, σύναψη ερωτικών σχέσεων κ.λπ. Έχει ακόμα πιο πολύ ουσιαστικό και συγκεκριμένο διάβασμα για το χ επιστημονικό αντικείμενο, έχει εξετάσεις, εργασίες, σημειώσεις που πρέπει να κρατήσεις, παρακολουθήσεις διαλέξεων-μαθημάτων κ.ά. Μπορείς λοιπόν να τελειώσεις όσο πιο γρήγορα γίνεται τη σχολή που δε σε εκφράζει και να βρεις κάτι άλλο, π.χ. να δώσεις κατατακτήριες σε άλλη σχολή ή να πας σε κάποιο ΔΙΕΚ ή να ασχοληθείς με χειρωνακτικά επαγγέλματα, με το σέρβις κ.λπ. Θα καθίσεις και θα σκεφτείς τι πραγματικά σε κάνει χαρούμενο. Όσον αφορά τα αισθηματικά σου, έχω να σου πω ότι είσαι πολύ νέος ακόμα για να σκέφτεσαι ότι δε θα κάνεις ποτέ δεσμό-σχέση. Μπορεί μέχρι στιγμής να μην έτυχε να προκύψει κάτι που να σου ταιριάζει ή και να μην το ήθελες και εσύ ουσιαστικά και να σκέφτεσαι συνέχεια αρνητικά για τα ερωτικά σου, επειδή βάλλεσαι από τα κοινωνικά πρέπει. Για την ψυχική σου υγεία δε θα πρέπει να δείχνεις αδιαφορία, γιατί είναι το παν, και αν ψάξεις στο διαδίκτυο θα βρεις και κάποιες γραμμές που παρέχουν δωρεάν ψυχολογική υποστήριξη. Τέλος, οι γονείς σου μπορεί να μην είναι έτσι όπως τους περιγράφεις και να θέλουν το καλό σου, αλλά να έχουν μια παλιά νοοτροπία και να είναι απλοί άνθρωποι, χωρίς ιδιαίτερες φιλοδοξίες. Σε περίπτωση που δεν μπορείς να συμβιώνεις άλλο μαζί τους και η ζωή μαζί τους σε ρίχνει και σου κάνει κακό, μπορείς μόλις τελειώσεις τη Σχολή σου να βρεις μια απλή δουλειά, π.χ. σέρβις, να μαζέψεις κάποια λεφτά και να νοικιάσεις να μείνεις κάπου μόνος σου. Εύχομαι να είσαι καλά, υγιής και να σκεφτείς τα πράγματα ψύχραιμα και λιγάκι πιο αισιόδοξα!