Πιστεύω ότι το κριτήριο της οικονομικής άνεσης δεν πρέπει να μπαίνει πρώτο στην απόφαση της συμβίωσης, τουλάχιστον όχι στην ηλικία και στη φάση που είσαι. Κι εκείνος νομίζω ότι ανυπομονεί να φύγει απ' τους γονείς του πρωτίστως, οπότε μη το δένεις κόμπο ότι θα έχεις κάποια ελάφρυνση. Μπορεί να σου κατσικωθεί στο σπίτι, να μην κάνει καμία δουλειά και να παίζει όλη μέρα Match Masters, κι άντε μετά να τον ξεφορτωθείς. Μπράβο σου για το κουράγιο σου στο να τα βγάζεις πέρα και καταλαβαίνω ότι η μοναξιά έχει γίνει κουραστική για σένα κι έχεις την ανάγκη να ερωτευτείς. Μην κάνεις, όμως, βιαστικές κινήσεις που μπορούν ν' αποβούν μέγα στρατηγικό λάθος σου στο άμεσο μέλλον. Ας έρχεται το παιδί σπίτι σου όποτε είναι να κοιμηθείτε μαζί, αλλά για συμβίωση απέκλεισέ το προς το παρόν καλού-κακού, ιδίως εφόσον μέσα σου έχεις μια αμφιβολία ούτως ή άλλως.