Γενικα νομιζω οτι ολα αυτα καταλμβανουν υπερβολικα μεγαλο χώρο και χρόνο στο μυαλο σου και ετσι καταληγεις να διογκώνεις καταστάσεις και συναισθηματα στη φαντασια σου. Συμβαινει σε πολλους μην ανησυχεις. Αλλα πχ οπως καταλαβαινεις μαλλον κι εσυ οποιος λέει οτι "αγαπάει" μια γυναικα-κοπελα εργαζόμενη ως ταμια , που την εχει γνωρισει με την ιδιοτητα του πελατη, έχει πολυ αδυναμη και ανώριμη άποψη για τη σημασία της λέξεως. Οπως και να χει, να καταφέρεις να πεισεις τον εαυτο σου οτι ο κοσμος δεν θα χαθει αν σου πει οχι και αφου το καταφερεις αυτο, καποια στιγμη που θα εχεις λιγο αυτοπεποιθηση ζητα της να βγειτε για καφε.