Σόρρυ κιόλας, αλλά πες ότι διακόπτετε τη συγκατοίκηση και παραμένετε απλώς σε σχέση. Ε και; Θα συνεχίζατε απλώς να βρίσκεστε για φαγητό και ποτό (άντε και για κανένα sleep over μες στη εβδομάδα) όπως πριν; Εντάξει, έτσι μπορείτε και 10 χρόνια να έχετε σχέση κι όλα καλά. Το ζητούμενο είναι να βρεις κάποια για να προχωρήσετε σε κάτι ουσιαστικότερο. Αυτή η κοπέλα έκανε για ραντεβού, αλλά όχι για να χτίσετε μια ζωή μαζί. Επίσης, τώρα που πολλά ζευγάρια το έχουν γυρίσει στο 50-50 οικονομικά, ναι, οι γυναίκες εύκολα βρίσκουν αστείους λόγους για να χωρίζουν. Εκτός αν είσαι εσύ αυτός που καλύπτει τουλάχιστον το 80% όλων των εξόδων και την έχεις την άλλη να κάνει ό,τι δουλειά γουστάρει για την πλάκα της, ξέρω 'γω, freelancer φωτομοντέλο ας πούμε, με τα μανικιουράκια και τα μασαζάκια της, τότε μια χαρά λογικό θα ήταν να περιμένεις να σου είναι όλη μέρα με το νάζι, το χαμόγελο στα χείλη, το αγαπημένο σου φαγάκι ζεστό-ζεστό στο τραπέζι και τη λίμπιντό της στα ύψη, ενώ ούτε που θα ήξερες τι σημαίνει μουρμούρα. Όσο, όμως, και οι δύο συνεισφέρουν οικονομικά στο σπίτι λίγο-πολύ ισότιμα και με πλήρη απασχόληση, τότε νιώθουν και οι δύο το δικαίωμα να έχουν απαιτήσεις από τον άλλον στη συμβίωση, όσο υπερβολικές κι αν φαίνονται. Πάντως, αν εκείνη δεν έχει την ανάγκη να σε βρει μετά από ένα μήνα χώρια, μάλλον περνάει καλύτερα στο πατρικό της. Με παρακάλια και μονόπλευρες υποχωρήσεις από μεριάς σου δεν τη φέρνεις πίσω.