Πήγα στη δουλειά 08.30. Γύρισα 21.30. Ζαλάδα και κόπωση δε νιώθω ευτυχώς.
Είπα να κάνω μια διαγώνια ανάγνωση σε καμιά εξομολόγηση και να χαζέψω τα γεγονότα και την κοσμική.
Κόλλησα εκεί που διάβασα για το επίπεδο ζωής που άλλαξε πίστα λόγω του μπόιφρεντ.
Και ήθελα να γράψω σχόλιο αλλά είδα ότι με πρόλαβε η Πενθεσίλεια.
Αν μου επιτρέπει η Πενθεσίλεια λοιπόν, να συμπληρώσω ότι άπαντες στο τέλος, επιστρέφουν στο πολιτισμικό τους επίπεδο, στις ρίζες του. Περίπου όπως η πατρίδα μας που με την κρίση της 12ετίας προσάρμοσε το οικονομικό της επίπεδο στο πολιτισμικό.
Αγαπητή κυρία της εξομολόγησης, νομίζω ότι ο σύντροφός σας, θα ένιωθε άβολα αν διάβαζε αυτό το μήνυμα.
Κι η οικογένεια σας περισσότερο άβολα.
Καλό ταξίδι.