Δυστυχώς έτσι είναι. Πολλοί θυμούνται να πατήσουν ένα like όσο κάνουν scrolling στο news feed ή βλέποντας stories, γιατί είναι μπροστά τους και το βλέπουν εκείνη τη στιγμή. Κι έτσι όπως είσαι, θα σε θυμηθούν να μαζευτείτε για ένα ποτάκι, γιατί έχουν κάμποσες μέρες να ποστάρουν μια selfie να δείξουν ότι περνάνε καλά με παρεάκι. Το να θυμηθούν, όμως, ότι φίλη/-ος τους έφυγε εκτάκτως να δει συγγενή της/του που νοσηλεύεται, απαιτεί από τους ίδιους να δώσουν βάση στο συμβάν έτσι ώστε και να το θυμηθούν και να σε ρωτήσουν τι γίνεται. Δεν δαιμονοποιώ τα social media, απλώς λέω ότι η τακτική τους χρήση έχει αλλάξει τον τρόπο που λαμβάνουμε κι επεξεργαζόμαστε πληροφορίες, ακόμα και όταν αυτές αφορούν αγαπημένους μας φίλους. Αυτό που κάποτε θεωρείτο το δεδομένο μίνιμουμ ευγένειας από φίλους, τώρα πια είναι θαύμα το να σου στείλουν έστω έτσι, στο άσχετο, να δουν τι κάνεις, για να μη μιλήσουμε τώρα για το τιτανοτεράστιο έργο να μνημονεύουν γεγονότα που σε αφορούν και δεν έχεις ποστάρει πουθενά...