Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, γι' αυτό συμφωνώ μαζί σου. Όταν υπάρχει σταθερότητα και προβλεψιμότητα, νιώθεις να βαλτώνεις. "Στρες με μέτρο," που λένε. Όταν κοιμάσαι και ξυπνάς χωρίς προοπτικές να κυνηγήσεις και να πετύχεις κάτι παραπάνω, σε πάει λίγο down. Τέτοια είναι η φύση του ανθρώπου, το ένστικτο που δεν έχει φύγει απ' την εποχή των μακρινών μας προγόνων (που κυνηγούσαν ακόμα και για να τραφούν), του να θέλει να κυνηγάει κάτι, να νιώθει ένα κίνητρο να τον κρατά σε κάποια εγρήγορση. Θα συνιστούσα να πας ένα ταξίδι που να περιλαμβάνει δραστηριότητες, να κάνεις μια βουτιά στο άγνωστο. Είναι μια φυγή απ' τη ρουτίνα, θα σου φέρει κι ένα μικρό "στρες" (αυτό του σχεδιασμού και του προσανατολισμού στο χάρτη) και θα σου διευρύνει και τους ορίζοντές σου.