χαχαχα Θυμάμαι έναν συγγενή μου που ήταν τότε 33 και φοβόταν να μη μείνει μόνος του. Μου έλεγε ''μόνος μου να μείνω, μόνος μου να μείνω δηλαδή''; Ναι μόνος σου να μείνεις του απαντούσα, αν δεν είσαι ικανοποιημένος με το άτομο που είσαι και απλώς δεσμεύεσαι για το φόβο της μοναξιάς''. Τελικά παντρεύτηκε με κάποια που ήξερε ότι τον απατά πριν το γάμο. Τώρα δεν ξέρω τι κάνει.
Κανείς δεν θέλει τη συνεχή μοναξιά, ούτε και γω φυσικά. Αλλά να συμβιβάζεται κανείς από φόβο του ραφιού με ό,τι να ναι, καλά κρασιά!