Τσατίστηκα και μόνο που το διάβασα. Από τη μια δεν σου δίνει ανοιχτά αφορμή να ζηλεύεις, κι από την άλλη, με φόντο αυτή την κοπέλα τώρα, αρχίζεις και νιώθεις σα να ήσουν για το σύντροφό σου η επιλογή για σχέση από συμβιβασμό και όχι από θαυμασμό. Είναι απογοητευτικό, γιατί όλο αυτό αρχίζει και δείχνει ότι δεν σε αγαπάει (και ίσως ποτέ δεν σε αγάπησε) στ' αλήθεια ο νυν σου, παρά μόνο σε συμπαθεί... μέχρι να βρεθεί μια μεγαλύτερη συμπάθεια. Και το χειρότερο είναι ότι ελαττώματά του όπως αυτό ότι δεν δίνει βάση σε αυτά που του λες ή ότι δεν παινεύει χαρακτηριστικά σου που του αρέσουν, τα δέχτηκες και συμβιβάστηκες μ' αυτά γιατί νόμιζες ότι έτσι είναι ο άνθρωπος και δεν αλλάζει και λες ΟΚ, τι να κάνουμε, μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτό... Και τελικά βλέπεις ότι μια χαρά αλλάζει ο άνθρωπος (ή και δεν αλλάζει, αλλά του βγαίνει κάτι που δεν ήξερε πριν ότι του βρίσκεται), αρκεί να του βγει με το κατάλληλο άτομο. Και με χάλασε πολύ η φάση που διάβασα ότι στο παίνεμα της φίλης σου για σένα πήγε να σε βγάλει φυτό, λες και του είσαι ο φιλαράκος που έστησε στον τοίχο να κοροϊδέψει, αντί να του ξυπνήσει στο βλέμμα μια τρυφερότητα ή έστω ένα αυθόρμητο παίνεμα και από μεριάς του για σένα. Όταν σου επαινούν το σύντροφο, για τον οποίον ήδη έχεις αισθήματα, το αυθόρμητο που σου βγαίνει είναι το λιγότερο να του ρίξεις ένα βλέμμα θαυμασμού ή να αποτυπωθεί στο πρόσωπό σου η περηφάνεια που διάλεξε να είναι μαζί σου, σε νιώθω απόλυτα. Εφόσον κάτι τέτοιο δεν έγινε από μεριάς του, συν το όλο context που αναφέρεις, κράζει ότι δεν είναι ο άνθρωπός σου και οπωσδήποτε θα ξαναβρείς αυτή τη φάση μπροστά σου. Σήμερα είναι η φίλη σου, για την οποία σε ψαρεύει, αύριο θα είναι κάποια άλλη, την οποία δεν θα ξέρεις απαραίτητα και με την οποία θα μπορεί να έχει ανεμπόδιστη άμεση επικοινωνία κιόλας. Λυπάμαι πολύ. Δεν είσαι υπερβολική αν σκεφτείς το χωρισμό, απλώς πρέπει να το διαχειριστείς σωστά στο πώς θα του το πεις. Μην αναφέρεις καν όλη αυτή τη φάση με τη φίλη σου (γιατί σίγουρα θα λέει μετά ότι έχεις θέματα ζήλειας με όμορφες φίλες σου κλπ.), παρά μόνο πες του γενικά ότι δεν νιώθεις να λαμβάνεις αυτά που θεωρείς απαραίτητα σε μια σχέση: ερωτική αγάπη και θαυμασμό, προσοχή κτλ., άρα διαισθητικά δεν νιώθεις να λειτουργεί μεταξύ σας, και ας ψάχνεται. Βρες αφορμή κάπου, όλο και κάτι άλλο θα υπάρχει για να πιαστείς απ' αυτό και να φύγεις. Στο κάτω-κάτω, όσο σε έχει, δεν σου δείχνει εκτίμηση, οπότε τι σε κάνει να νομίζεις ότι θα τρέξει ξωπίσω σου κλαίγοντας για να σε κερδίσει ξανά; Ναι, θα τον ξεβολέψεις με έναν χωρισμό (σε κανέναν δεν αρέσει το ξεβόλεμα), αλλά θα το ξεπεράσει. Όπως κι εσύ, άλλωστε, που προφανώς έχεις επενδύσει συναισθηματικά, οπότε ο χρόνος θα είναι γιατρός σου. Ειλικρινά, αγαπητή μου, όσων χρονών κι αν είσαι, καλύτερα να μείνεις μόνη με γάτες και την καταπληκτική σου φίλη να σου έρχεται για καφέ όποτε γίνεται, παρά να είσαι με κάποιον που δεν σου δίνει την αξία που θα ήθελες. Μη σου πω ότι πιο πολύ θαυμασμό και εκτίμηση εισπράττεις από τη φίλη σου αυτή τη στιγμή παρά από τον άλλον που υποτίθεται ότι έχετε προοπτικές στη σχέση σας. Ψάχνεις κάποιον να τρέφει για σένα θαυμασμό, τρυφερότητα και αγάπη, αλλιώς δεν του αξίζει να τον κατονομάζεις σύντροφο ή άνδρα σου.

Σχολιάζει ο/η
Scroll to top icon