Ακριβώς αυτό. Καλό το fifty-fifty στα λεφτά, αλλά τότε ας γίνει fifty-fifty και στις υποχρεώσεις του σπιτιού και στην ανατροφή των παιδιών (που κανονικά δαύτονε δεν τον βλέπω πολύ υπεύθυνο σε ενδεχόμενο paternity leave, αλλά τέλος πάντων). Όσο δυναμική κι ανεξάρτητη κι αν είναι μια γυναίκα, ξενερώνει αν αρχίσει να νιώθει σαν "μουλάρι με φουστάνι" αντί για γυναίκα, όταν τρέχει να προλάβει παντού και έχει κι έναν σύντροφο από πάνω, ο οποίος όχι μόνο δεν τη διευκολύνει, αλλά περιμένει από εκείνη να είναι στην πένα, γλυκιά και να έχει χρόνο να του αφιερώσει στα γούτσου-γούτσου. Όχι αγόρια μου. Ή θα την έχετε τη γυναίκα στα πούπουλα βγάζοντας εσείς τα περισσότερα χρήματα όσο εκείνη δουλεύει όπου της αρέσει, κρατάει το σπίτι λαμπίκο, τα παιδιά καθαρούλια και τον εαυτό της περιποιημένο και καλοσυνάτο (για ν' ακούει πώς ήταν η μέρα σας και να σας κάνει μασαζάκι) ή θέλετε 50-50· αλλά τότε να ξέρετε, αυτή η δυναμική και μονίμως στρεσαρισμένη career woman που έχει τα λεφτουδάκια και προλαβαίνει παντού, έχει και το δικαίωμα ν' αφήσει τρίχα-αγκάθι, να ξεχάσει τι σημαίνει θηλυκότητα και να σας μπήγει τις φωνές έτσι στο άσχετο, για να ξεσπάει κάπου. Ή το ένα ή το άλλο. Δεν υπάρχει 50-50 στη συμβίωση εν τέλει. Ακόμα και στα χρήματα να βγαίνει μισά-μισά, καταλήγει 30-70 σε βάρος της γυναίκας η συνολική εικόνα, γιατί η γυναίκα επενδύει και στο νοικοκυριό και συναισθηματικά (στον πασά που έχει καταλήξει μαξιλάρα στον καναπέ) και χρειάζεται χρόνο και χρήμα για τον εαυτό της. Εδώ η φίλτατη εξομολογούμενη έχει πάει στο 20-80 απ' ότι φαίνεται. Μετά από μια πενταετία, το ξενέρωμα ήρθε κι ας άργησε.