@mademoiselle11 Μα δεν θα ξεκινήσεις από το μηδέν, θα ξεκινήσεις απ' το συν δύο, γιατί θα βρεθείς με πόρους κι αποθέματα ενέργειας να σου περισσεύουν όταν απαλαγείς από αυτό το νεκρό φορτίο. Το οποίο φορτίο κιόλας θέλει συνέχεια κλωτσιές στον πισινό για να σου πηγαίνει μπροστά, τι να το κάνεις. Θα σου είναι δύσκολο τον πρώτο καιρό, γιατί έχεις συνηθίσει να νοιάζεσαι κάποιον, έχοντας ανάγκη τη συντροφικότητα. Να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου, ωστόσο, ότι η συγκεκριμένη συντροφικότητα ήταν και πανάκριβη για σένα, δυστυχώς. Πάρε κουταβάκι αν νιώσεις πολύ μόνη και έχεις δυνατότητα να το φροντίζεις, πιο πολλή ζεστασιά θα παίρνεις πίσω και θα είναι και τίμιο που θα το νοιάζεσαι χωρίς να έχεις προσδοκίες από αυτό. Χειρότερα είναι όταν έχεις άνδρα-κουταβάκι. Ο συγκεκριμένος θα ήταν καλύτερα με κάποια πιο αργόσχολη απ' τον ίδιο, να κάτσει δίπλα του στον καναπέ και να φτύνουν μαζί το ταβάνι (βασικά, παίζει να μην έχουν καν ταβάνι, γιατί άμα θα δουλεύει τετράωρο ο καθένας τους δεν θα φτάνουν για τη στέγη πάνω απ' τα κεφάλια τους). Πολύ ωραία και καλά όσο του πέφτουν όλα απ' τον ουρανό, τυχερός πολύ που έχει εσένα, αλλά νομίζω ότι έχεις επωμισθεί παραπάνω απ' το μισό κόστος σε όλα. Καλύτερα, λοιπόν, μόνη με 100% έξοδα για σένα, παρά με κάποιον, αλλά μοιρασμένα 20-80 εις βάρος σου. Είναι ακριβώς απ' τις περιπτώσεις που τώρα ντεμέκ είστε ένα, χωρίζεις το υποτιθέμενο "άλλο σου μισό" και παραμένεις πάλι ένα, οπότε αυτό κάνει τον άλλον μηδέν. :-/ Κάπου έχεις αρχίσει να το καταλαβαίνεις αυτό και δεν έχεις γυρισμό απ' αυτή τη διαπίστωση.